Nowe filmy – luty 2025

 

Blog Transportowy na YouTube funkcjonuje już od ponad 16 lat. Nazwa kanału to Lukaszwo – Transport Movies. Według statystyk łącznie znajdziecie na nim 704 filmy. Siedem z nich opublikowałem w lutym 2025. Większość to krótkie tak zwane shorty i jeden większy film jakości 4K. Tematyka autobusowa i kolejowa, z Polski oraz z zagranicy.

Zaczynam od dużego, ponad 4 minutowego materiału 4K. Prezentuje on różne wersje kultowych radzieckich spalinowych zespołów trakcyjnych serii DR1 (ДР1). Nagrywałem je na początku października 2024 w Rydze, na tamtejszej głównej stacji Rīga-Pasažieru.

Fragment filmu. Trzy spalinowe zespoły trakcyjne serii DR1. Na pierwszym planie podstawiająca się jednostka DR1A-198.3/189.4/246.6. 

Fragment filmu. Do „szopy” zjeżdża zmodernizowana DR1AC-227 + DR1AC-219. 

Jednostki DR1, które udokumentowałem w Rydze, stopniowo prezentuję w Blogu Transportowym, jako seria o nazwie „Pociągi w Rydze”. Tu link do części pierwszej.

Takie pojazdy pojawiają się na poniższym filmie:

0:11 – Składak DR1A-311.3/311.2/198.6

0:38 - DR1A-198.3/189.4/246.6, DR1A-198.6/311.2/311.3

1:03 - DR1AC-187

1:27 - DR1AC-219 + DR1AC-227, obok 16EV-0013

2:21 - DR1AM-267

2:50 - DR1AM-246

3:22 - DR1AC-227 + DR1AC-219.

Pozostajemy w temacie kolejowym, ale w Polsce. Również trakcja spalinowa. Stacja Kraków Główny, z której właśnie odjeżdża rozpoczynający bieg pociąg IC „Hetman” do Hrubieszowa Miasta. Skład pięciu wagonów prowadzi PESA SU160-003. Nagrywałem 22 stycznia 2025.

Pozostałe kilka nagrań prezentuje autobusy. Brzezinka koło Oświęcimia. Teren przy byłym niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym Auschwitz II - Birkenau. Autobus MAN Lion's City G nr 1 (WPR 2830U) kończy kolejny kurs na bezpłatnej linii łączącej byłe obozy. Pojazd jest obecnie eksploatowany przez firmę Drobisz-Tur. Malowanie wrocławskie, bo wcześniej kursował po stolicy Dolnego Śląska. Nagrywałem 1 lutego 2025.

Wielka Brytania, Londyn. Miejscówka bardzo popularna wśród turystów. Dzielnica rządowa, ulica Whitehall. Obok słynnej straży konnej przejeżdża Wright New Routemaster nr LT629 na linii 24. 8 lutego 2025.

Nadal Londyn. Ponownie piętrowa ikona miasta, czyli Wright New Routemaster. Tym razem autobus nr LT758 na linii 390 w relacji Victoria Bus Station – Archway. Euston Road. 8 lutego 2025.

Ponownie kolej. Wielka Brytania. Stacja Luton Airport Parkway.  Wjeżdża na nią pociąg Luton Airport Express kolei East Midlands Railway w relacji Corby - London St Pancras International. Obsługują go elektryczne zespoły trakcyjne serii 360 (Siemens Desiro) nr 118 + 108. 8 lutego 2025.

Ostatni z opublikowanych w lutym 2025 krótkich filmów powstał w Rydze. Stacja Rīga-Pasažieru. Wjazd spalinowego zespołu trakcyjnego RVR DR1A. Składak złożony z elementów różnych pojazdów. Wagon sterowniczy 246.6, wagon środkowy 189.4 i silnikowo-sterowniczy 198.3. 2 października 2024.

Jak już pisałem, łotewskie pociągi prezentuję w dedykowanej serii wpisów. To samo dotyczy londyńskich autobusów (tu link). Niedługo także zajmę się pociągami na stacji Luton Airport Parkway.

50 lat Konstali 105N w Krakowie

 

W niedzielę, 2 marca 2025 w Krakowie obchodzono wyjątkową tramwajową rocznicę. To 50-lecie rozpoczęcia eksploatacji Konstali 105N. Pojazdy te często nazywane są „akwariami” (ze względu na charakterystyczne, duże okna) lub „stopiątkami”.

Wagony 105N obsługę krakowskiej komunikacji miejskiej rozpoczęły 1 marca 1975. Wówczas skierowano je na linię nr 1, której trasa łączyła Salwator z Bieńczycami (obecna pętla o nazwie Rondo Hipokratesa). Początkowo tych nowoczesnych pojazdów pasażerowie nie odbierali pozytywnie – jeździły solo, a w związku z tym panował w nich dość spory tłok. Sytuację odmieniło wprowadzenie zmian w układzie sterowania, dzięki czemu można było wagony łączyć w składy, początkowo liczące dwa pojazdy. MPK Kraków podaje, że pierwsza trójwagonowa „stopiątka” wyjechała na linię najprawdopodobniej 24 listopada 1979 (była to trasa nr 16), a od 1983 roku takie składy obsługiwały także linię nr 4. Łącznie do stolicy Małopolski Konstal dostarczył 163 sztuki modelu 105N.

Od roku 1979 do Krakowa trafiały zmodernizowane wersje „stopiątek”, czyli eksploatowane nadal Konstale 105Na. Tych wagonów MPK posiadało aż 316 egzemplarzy. Nadal w ruchu pozostaje około 30 z nich. Wszystkie są na stanie zajezdni Podgórze. Kursują w składach dwuwagonowych i trójwagonowych. Te najdłuższe zestawienia wciąż pojawiają się (także w dni wolne) na obleganej przez pasażerów linii 52 łączącej pętle Os. Piastów i Czerwone Maki P+R. Wagony te są już po pewnych modernizacjach względem stanu oryginalnego, np. mają wymienione siedzenia i zmieniony ich układ oraz posiadają elektroniczne tablice kierunkowe. Niektóre zostały przerobione na doczepy czynne i oznaczone jako 105NaD. 

„Stopiątki” wyróżniają się pośród nowoczesnego taboru eksploatowanego obecnie przez MPK Kraków. Wysoka podłoga, zużyte wnętrze, brak klimatyzacji i nieszczelne okna (tu tekst o „zimowych kącikach”) to czynniki wpływające na ich negatywny odbiór przez pasażerów. Dla mnie największym ich plusem jest dostępna przestrzeń. Jest w nich wygodnie. Siedząc mamy dużo miejsca na nogi, jest też dość szeroko, więc sąsiednia osoba nie ogranicza naszej przestrzeni. Są też miejsca pojedyncze i brak siedzeń „face to face”, czyli „twarzą w twarz”, gdzie co chwilę ktoś depta nam buty, albo nie możemy zmieścić swojej stopy. To problem nowych wagonów projektowanych być może przez osoby, które nie korzystają z komunikacji miejskiej codziennie. W „stopiątkach” tego nie było. 

Wspomniane obchody 50-lecia odbyły się na pętli Łagiewniki. Stamtąd, po krótkiej uroczystości, trzy tramwaje wyruszyły w specjalną trasę po Krakowie: ul. Wadowicka, Kalwaryjska, Krakowska, Stradomska, św. Gertrudy, Dominikańska, Franciszkańska, Straszewskiego, Podwale, Basztowa, Lubicz, al. Jana Pawła II i pl. Centralny, który objeżdżały i rozpoczynały trasę powrotną. Jej przebieg to: al. Jana Pawła II, al. Pokoju, Grzegórzecka, Starowiślna, Limanowskiego, Kalwaryjska, Wadowicka i pętla Łagiewniki. „Stopiątki” trasę tę pokonały dwukrotnie. Można było nimi podróżować.

Rozkład jazdy mini parady wagonów Konstal serii 105. Źródło: Facebook, strona Krakowskiej Linii Muzealnej.

W tej mini paradzie wzięły udział następujące tramwaje. Jako pierwszy jechał historyczny Konstal 105N nr 271 + 266. Za nim pozyskany od Tramwajów Śląskich będziński Konstal 105NT nr 789, wyposażony w dodatkowy pantograf służący do odladzania sieci trakcyjnej. Ten wagon nie przewoził pasażerów – w okresie zimowym jest on pojazdem technicznym. Dopiero po sezonie na odladzanie staje się tramwajem historycznym – turystycznym.

Jako ostatni jechał tak zwany „ufok”, czyli trójwagonowy Konstal 105Na, a dokładniej 105Na nr RZ231 + 105NaD nr RZ233 + 105NaD nr RZ239. Ten pochodzący z końca lat 80-tych skład jest regularnie eksploatowany na linii 52.

Poniższa dokumentacja fotograficzno-filmowa powstała na pl. Centralnym, w trakcie obsługi drugiego „kółka”. Tramwaje nie tworzyły kolumny – nadjeżdżały w około 2 minutowych odstępach.

Pierwszy z tramwajów biorących udział w obchodach 50-lecia. Zachowany jako historyczny Konstal 105N nr 271 + 266.

Konstal 105N nr 271 + 266 na krótkim filmie.

Drugi z paradujących tramwajów. Konstal 105NT nr 789. Wagon oprócz czerwonego malowania wyróżnia się dwoma pantografami. To w związku z zamontowaną instalacją do odladzania sieci trakcyjnej. 

 

Konstal 105NT nr 789 na krótkim filmie.

Ostatni tramwaj biorący udział w obchodach 50-lecia. Konstal 105Na nr RZ231 + 105NaD nr RZ233 + 105NaD nr RZ239. Plac Centralny to miejsce, w którym przed laty trójwagonowe składy pojawiały się codziennie, w trakcie obsługi linii nr 4. Obecnie występują wyłącznie na linii 52, której trasa tędy nie przebiega. 

Konstal 105Na nr RZ231 + 105NaD nr RZ233 + 105NaD nr RZ239 na krótkim filmie.

Era Konstali serii 105 w Krakowie dobiega końca. Dwa dni po opisywanym jubileuszu MPK ogłosiło, że rozstrzygnęło przetarg na nowe tramwaje. Zwycięzcą została bydgoska PESA, która może dostarczyć do 30 tramwajów jednokierunkowych o długości 32 - 34 m, do 30 tramwajów dwukierunkowych o długości 32 - 34 m i do 30 tramwajów jednokierunkowych o długości 42 - 45 m. 

Poniżej szczegóły – cytat za strony internetowej MPK Kraków:

„Decydując o zakresie zamówienia i rodzaju tramwajów, które będą kupowane, MPK w Krakowie brało pod uwagę zarówno oczekiwania pasażerów, jak również intensywny rozwój sieci torowisk w Krakowie. Równie ważne są możliwości finansowe krakowskiego przewoźnika. To dlatego priorytetem będzie zamówienie 30 nowych wagonów dwukierunkowych, które będą mogły zostać wykorzystane do obsługi m.in. linii na Azory, która w pierwszym etapie ma powstać bez pętli. Dostawy tych tramwajów powinny się rozpocząć najpóźniej w 2028 roku (krakowski przewoźnik złożył już wniosek o dofinansowanie do ich zakupu w ramach programu FEnIKS). Decyzja o zakupie pozostałych 60 wagonów zależy od pozyskania zewnętrznych źródeł finansowania, w tym z KPO. Na realizację całego zamówienia, obejmującego 90 tramwajów, będzie potrzebna kwota 1,8 mld zł netto”.

Terex-Demag AC800, czyli Sołtys blokuje Mogilską

 

We wrześniu 2024 w Krakowie było dość głośno o sołtysie, który blokował ul. Mogilską. Nie był to jednak protest rolników, czy inna forma wyrażania społecznego niezadowolenia. Po prostu prace remontowe z użyciem żurawia samojezdnego, którego właściciel to firma o nazwie „Sołtys”.

Dokładnie to remont wiaduktu kolejowego na linii nr 100 (Kraków Mydlniki – Kraków Bieżanów) na ul. Mogilskiej, przy ul. Łaszkiewicza. Do zdjęcia jego elementu był potrzebny żuraw o dużym udźwigu. Pojazd taki sam w sobie jest dość pokaźnych rozmiarów, a po rozstawieniu go, szerokość maszyny wymusiła zamknięcie jednej jezdni ul. Mogilskiej. Stąd ten „sołtys blokujący drogę w Krakowie”.  

Całość zadania składała się z kilku etapów realizowanych co około dwa tygodnie. Pierwszy z nich miał miejsce w sobotę 7 września 2024. Wówczas udało mi się wykonać poniższą dokumentację. Na ul. Mogilskiej rozstawił się Terex-Demag AC800. Jego maksymalny udźwig to 800 ton. Ładunek może zostać podniesiony na wysokość 145 metrów.

Oprócz potężnego żurawia, na ul. Mogilskiej zaparkowały także ciężarówki, które przywiozły elementy do montażu tego niezwykłego pojazdu.

Terex-Demag AC800 z firmy Sołtys gotowy do pracy na ul. Mogilskiej w Krakowie. 7.09.2024.

Porównanie wielkości żurawia Terex-Demag AC800 z przejeżdżającymi obok tramwajami. Na górnym zdjęciu PESA 2014N nr HG933 na linii 4, a na dolnym Duewag GT8N nr RF318 jako linia nr 5. 7.09.2024.

Elementy potężnego Terexa-Demaga przyjechały ciężarówkami, które następnie zaparkowały na wyłączonej z ruchu jezdni ul. Mogilskiej. Tu jedna z nich: ciągnik siodłowy MAN TGX o rejestracji ST 3305M. Numery z Tychów - tam mieści się główna siedziba firmy Sołtys. 7.09.2024.

Jeszcze prezentacja filmowa gotowego do pracy „Sołtysa”. Przenoszenie wiaduktu rozpoczął on dopiero w godzinach nocnych, po wyłączeniu napięcia w sieci tramwajowej.

Demag to skrótowiec z języka niemieckiego: Deutsche Maschinenbau-Aktiengesellschaft (tłumacząc za Google: Niemiecka Inżynieria Mechaniczna Spółka Akcyjna). Grupa przemysłowa utworzona w 1910 roku i skupiająca kilka działających od lat przedsiębiorstw. Siedziba główna w mieście Duisburg. 

Podstawowym produktem grupy Demag były różnego rodzaju żurawie. W latach 40-tych wytwarzano także lokomotywy, wagony towarowe, a także pojazdy opancerzone dla wojska. Później (w latach 60-tych) Demag specjalizował się w budowie całych hut, które montowano w wielu miejscach świata. Była to jedyna firma, która potrafiła samodzielnie wyprodukować wszystkie elementy niezbędne do stworzenia huty.

Przedmiot działalności był dość duży i z biegiem lat poszczególne działy wyodrębniły się i zyskały nowych właścicieli. Źródła podają, że produkcja żurawi trwała już od 1840 roku, czyli na długo przed powstaniem Grupy Demag. Po przeprowadzonych działaniach restrukturyzacyjnych (zamknięcia oddziałów, zwolnienie sporej ilości pracowników), w 2006 roku oddział dźwigowy pod nazwą Demag Cranes & Components GmbH trafił na giełdę. Od 2011 roku Demag stał się częścią amerykańskiej firmy Terex. Stąd podwójna nazwa żurawia firmy Sołtys: Terex-Demag.

Jak podano na stronie internetowej: „Firma Dźwigi Sołtys istnieje na rynku od 1991 roku. Jesteśmy rodzinną firmą, w której synowie przejęli pasję do dźwigów po ojcu. Od ponad 25 lat konsekwentnie budujemy pozycję lidera wynajmu dźwigów w rejonie Polski południowej.” 

Pracujący w Krakowie Terex-Demag AC800 miał rejestrację z Sosnowca (zresztą dość oryginalnej treści: SO LTYS1). Najprawdopodobniej został odkupiony z Włoch – na pojeździe włoskie napisy „trasporto eccezionale”, co znaczy „pojazd nienormatywny”.

Kilka lat wcześniej udokumentowałem innego Demaga, również pracującego na inwestycji kolejowej. Zaprezentuję go w późniejszym czasie.

Nowe filmy – październik 2024

 

Pora na comiesięczną porcję nowych filmów na kanale YouTube Bloga Transportowego. W październiku 2024 było ich osiem. Wszystkie krótkie, czyli tak zwane „shortsy”. Poświęcone autobusom i tramwajom.

Zaczynam od Jelcza M-11 nr 12240 z MPK Kraków, który w ramach Krakowskiej Linii Muzealnej obsługuje trasę specjalną „B”. Jej relacja to Olszanica Bory - Prądnik Czerwony. Tu przejazd przez ul. Basztową przy pl. Matejki. 22.09.2024.

Zdjęcie to link do filmu. Jelcz M-11.

Teraz zapraszam do Rygi, stolicy Łotwy. Na spotkanie z przedstawicielem tamtejszego najnowszego taboru tramwajowego. To Škoda 15T2 nr 57528 z 2017 roku. Wagon obsługuje linię 11 w kierunku pętli Ausekļa iela. Wjazd na przystanek „Nacionālā opera” przy operze. 3.10.2024.

Zdjęcie to link do filmu. Škoda 15T2, Ryga.

Kolejny film również powstał w Rydze, także jest tramwajowy, ale dla odmiany prezentuje przedstawiciela najstarszego taboru kursującego obecnie po mieście. To skład wagonów Tatra T3A. Zjazd do zajezdni. Tramwaj przejeżdża z Akmens tilts (Most Kamienny) i zatrzymuje się na przystanku „Grēcinieku iela”. Drugi wagon to nr 30318 z 1985 roku. Numeru pierwszego niestety nie ustaliłem. Warto zwrócić uwagę na charakterystyczne odbieraki pałąkowe. Wyposażone są w nie wszystkie ryskie Tatry. 2.10.2024.

Zdjęcie to link do filmu. Tatra T3A, Ryga.

Kolejne filmy to autobusy z krakowskiego oddziału firmy Mobilis. Zaczynam od taboru z kontraktu zakończonego 18 października 2024, ale wciąż używanego w początkowym okresie nowej umowy. To Mercedes-Benz Conecto G nr MC330, który jako linia 152 zmierza w kierunku pętli Czyżyny Dworzec. Ulica Basztowa. 22.09.2024.

Zdjęcie to link do filmu. Mercedes-Benz Conecto G.

Ten film jest już znany czytelnikom Bloga Transportowego. To prezentacja nowego autobusu dla Krakowa. MAN Lion's City G CNG z firmy Mobilis nr MM865 na targach TransExpo 2024 w Kielcach. 16.10.2024.

Druga kielecka prezentacja. Castrosua New City CNG nr MS605. 16.10.2024.

Pozostając w temacie krakowskiego oddziału firmy Mobilis i nowego kontraktu, pora na „świeżynki” w ruchu. Aleja Andersa. Autobusy MAN Lion`s City 18 CNG nr MM809 na linii 152 i MM823 na linii 189. 20.10.2024.

Ostatni z październikowych filmów powstał w Katowicach, na ul. 3 Maja, przed pl. Wolności. Jego bohaterem jest tramwaj PESA Twist 2017N nr 1039 na linii 20. To rocznik 2021. 20.10.2024.

Temat tramwajów w Rydze już wkrótce zostanie szczegółowiej opisany w Blogu Transportowym. Wcześniej zamieszczę film 4K poświęcony tym pojazdom.

140 lat kolei w Skawinie – pociągi specjalne

 

W niedzielę, 9 września 2024 na stacji Skawina obchodzono wyjątkowy jubileusz. To 140-lecie kolei w tej miejscowości. Dokładnie chodzi o linię nr 94 z Krakowa Płaszowa do Oświęcimia, która została otwarta w 1884 roku. 

Z tej okazji uruchomiono pociągi specjalne oraz zorganizowano wystawę historycznych autobusów. Przy dworcu ustawiono także kilka stoisk branżowych.

Bez wątpienia największą atrakcją tego wydarzenia był udział czynnego parowozu. To Ty42-107 ze Skansenu Taboru Kolejowego w Chabówce. Rocznik 1946. Do skansenu pozyskany z Rybnika w 2007, gdzie był zimnym eksponatem na terenie tamtejszej lokomotywowni. Pierwszy rok swego istnienia przepracował on w rejonie Piotrkowa Trybunalskiego, a później trafił na Opolszczyznę i Górny Śląsk.

Do parowozu doczepiono 8 wagonów retro reprezentujących różny okres historii kolei. Wszystkie pięknie błyszczące świeżym lakierem. Koniec składu to elektrowóz EP07-201 z PKP Intercity w charakterystycznym dawnym malowaniu PKP. Rocznik 1972, w roku 2003 przebudowany z EU07.

Tak zestawiony pociąg o godzinie 11:17 odjechał do Spytkowic, z dłuższym postojem w Brzeźnicy. Otrzymał on nazwę „Hałaciński”, na cześć Andrzeja Hałacińskiego (urodzony w Skawinie polski patriota, autor słów pieśni „My, Pierwsza Brygada”), którego imię nadano skawińskiej stacji. Powrót do Skawiny rozkładowo nastąpił o 14:06.

Zainteresowanie przejazdem specjalnym było ogromne, o czym świadczyła chociażby bardzo długa kolejka do kasy i oczywiście wypełnione wagony. 

Drugi przejazd składu z parowozem (tym razem nazwanego „Kazimierz Wielki”) nastąpił o 15:28, w Spytkowicach na 16:37. Powrót do Skawiny na 18:04.

Główna atrakcja obchodów 140-lecia kolei w Skawinie, parowóz Ty42-107. Tu na kilkanaście minut przed odjazdem z pociągiem „Hałaciński” do Spytkowic.

Skład retro tworzyło osiem błyszczących swieżą farbą wagonów z różnych okresów historii kolei. Jako pierwszy za parowozem wagon klasy trzeciej o oznaczeniu C nr 024 122. To rocznik 1924, odrestaurowany w 1992 roku.

Na końcu składu znajdował się pomalowany w dawne barwy PKP elektrowóz EP07-201. Również i ta lokomotywa budziła wielkie zainteresowanie przybyłych. Jej wnętrze było udostępnione zwiedzającym. 

Do odjazdu coraz bliżej. Parowóz pięknie kopci, a obok niego tłumy - dowód, jak bardzo potrzebne są tego typu imprezy.

Piękna prezentacja czynnego parowozu. Skład retro rusza do Spytkowic. Screeny poniższego filmu.

Przegląd wagonów tworzących skład retro ze Skawiny. Screeny poniższego filmu.

Na końcu składu EP07-201 z PKP Intercity. Screeny poniższego filmu.

Odjazd pociągu specjalnego „Hałaciński” udało mi się nagrać tuż za peronami stacji Skawina. Na krótko przed tym wydarzeniem do akcji wkroczył patrol Straży Ochrony Kolei, mandatując młodego miłośnika, który ustawił się z aparatem na czynnym torowisku. Ogólnie młodzi lub bardzo młodzi miłośnicy byli wówczas dość mocno uciążliwi, plątając się w sposób mało zorganizowany, np. całkowicie zasłaniając aparat fotograficzny mojej żony dokładnie wtedy, gdy mijał ją parowóz. Na końcu filmu zobaczycie nieokreślone EN57 jako pociąg regio „Bolek i Lolek” z Krakowa Głównego do stacji Bielsko-Biała Główna.

Drugą z atrakcji 140-lecia kolei w Skawinie był przywrócony do historycznego malowania elektryczny zespół trakcyjny. W dodatku pierwszy egzemplarz z tej serii. To EN71-001. Rocznik 1976. Pojazd ten dwa razy obsłużył połączenia specjalne ze Skawiny do Krakowa Płaszowa i powrotne.

EN71-001 w dawnym i pięknie błyszczącym żółto-granatowym malowaniu powoli wjeżdża na stację Skawina. 

Kiedy pociąg retro z parowozem wyruszył do Spytkowic, jego miejsce zostało zajęte przez EN71-001.

Wnętrze pierwszego EN71. W nim między innymi stojaki na narty, które były cechą charakterystyczną tych ezt. To ze względu na ich dedykowany przydział do obsługi linii zakopiańskiej. 

Detale wnętrza EN71-001. Charakterystyczny hamulec bezpieczeństwa, awaryjne otwieranie drzwi i współczesne tabliczki znamionowe informujące o naprawie P4 wykonanej w PESA Mińsk Mazowiecki. Ekran z logotypem Polregio to jeden z elementów modernizowania pojazdu do obecnych wymogów informacji pasażerskiej.

Tak ten błyszczący świeżą farbą ezt prezentował się w trakcie wjazdu na stację Skawina:

Krótki spacer po „wiecznie młodym” wnętrzu:

W trakcie obchodów 140-lecia, na stacji Skawina odbywał się także zwykły ruch pociągów, które były wówczas dość intensywnie fotografowane przez obecnych. Oprócz nowoczesnego taboru Kolei Małopolskich przejeżdżały także starsze wiekiem EN57 z Polregio.

EN57-2051 z Polregio odjeżdża ze Skawiny jako pociąg nr 43602 „Stanisław Stojałowski” w relacji Bielsko-Biała Główna (9:24) - Andrychów (10:27) - Kraków Główny (12:17). Jednostka ta to rocznik 1978, w roku 2007 przebudowana z EN57-1204. 

EN64-007 + EN64-004 z Kolei Małopolskich jako pociąg SKA2 z Oświęcimia (10:15) do Krakowa Głównego (11:47). Oba pojazdy z roku 2014.

EN79-001 (45WE-014) z Kolei Małopolskich opuszcza Skawinę jako pociąg SKA2 z Krakowa Głównego (10:41) do Oświęcimia (12:17). To rocznik 2016.

Fragment wystawy ustawionej przy budynku dworcowym. Prezentowano np. tablice kierunkowe z wagonów. 

W drugiej części relacji ze Skawiny przedstawię autobusy prezentowane obok dworca.