Dzień otwarty krakowskiej zajezdni Wola Duchacka (2) – tabor historyczny

 

W ubiegłym roku pisałem o krakowskiej zajezdni autobusowej Wola Duchacka, na terenie której 2 marca 2024 zorganizowano dzień otwarty (tu link do wpisu). Zgodnie z obietnicą wracam do tematu, tym razem zajmując się tylko pojazdami historycznymi.

Zgromadzono je w jednej hali, która w związku z tym cały czas była oblegana przez odwiedzających zajezdnię. Wystawiono tam łącznie sześć pojazdów. 

Zaczynam od ustawionych obok siebie mikrobusów marki Nysa. Starszy typu N59M z 1959 roku, o numerze taborowym 28 oraz nowszy, typu 522 z 1980 roku, o numerze 803. Nysy te czasami przewożą pasażerów w ramach Krakowskiej Linii Muzealnej. Ich obecność w bogatej kolekcji taboru historycznego krakowskiego MPK związana jest z prowadzoną przed laty działalnością – obsługa linii mikrobusowych oznakowanych jako „M”. 

W przypadku Nys N59M był to krótki, zaledwie roczny epizod (w połowie lat 60-tych), natomiast model 522 zagościł w krakowskiej sieci komunikacji miejskiej na znacznie dłużej. Jak podaje MPK, w latach 1975 – 1981 kursowało ich kilkadziesiąt.

Nysa N59M nr 28. 2.03.2024.

Nysa 522 nr 803.

Pośród zgromadzonego w hali najmniejszego taboru autobusowego bez wątpienia wyróżniał się Rugby Express L z 1929 roku. Jego ciekawą historię przedstawiłem już w Blogu Transportowym – tu szczegóły.

Pojazd nadal jest czynny.

Rugby Express L nr 19.

Obok autobusu Rugby ustawiono taksówkę, bo krakowskie MPK przewoziło pasażerów także w ramach tego typu usług. To FSO 1500 (lub jak kto woli FSO 125p, czyli dawny Fiat 125p do wygaśnięcia włoskiej licencji) z 1985 roku. Numer taborowy 723.

Przewóz osób taksówkami był realizowany przez krakowskie MPK w latach 1956 – 1990. Potem usługę tę wraz z taborem przejęło odrębne miejskie przedsiębiorstwo. 

Odrestaurowane FSO 125p zaprezentowano po raz pierwszy w 2021 roku.

FSO 125p nr 723.

Przy taksówce prezentowano inne FSO 1500. Tym razem niebieskie. To rocznik 1988. Pierwotnie eksploatowany przez MPK jako taksówka, a w roku 1995 przekazany do Głównej Dyspozytorni Ruchu i pełniący funkcję radiowozu. Tak do 1997 roku, gdy zakończył pracę u miejskiego przewoźnika i został przekazany do Składnicy Taboru Zabytkowego, czyli do późniejszego Muzeum Inżynierii Miejskiej.

W roku 2020 oznaczony numerem 05 radiowóz przeszedł renowację i dołączył do wyjątkowej kolekcji taboru historycznego MPK Kraków.

FSO 125p nr 05.

Przyznam, że dla mnie najciekawszym pokazanym wówczas pojazdem historycznym z kolekcji MPK Kraków był Tarpan. Dedykowany dla rolnictwa polski samochód dostawczy typu pick-up. Obecnie spotkanie na ulicy Tarpana niemal graniczy z cudem. Ostatni raz widziałem przedstawiciela tej marki około 10 lat temu. Co ciekawe, „pracował w zawodzie” – jako pojazd rolniczy brał udział w pracach polowych gdzieś w rejonie Dębicy.

MPK po raz pierwszy pokazało go w 2023 roku. Przewoźnik niestety na swojej stronie internetowej nie zamieszcza żadnych informacji o tym pojeździe. W krótkiej wzmiance z 2023 roku nawet nie podano jego typu. Według Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, jest to Tarpan 233. Natomiast popularna galeria transportowa TWB podaje typ 237. W Blogu Transportowym będę bazował na oficjalnym, państwowym źródle, pozostając przy Tarpanie 233. Być może za jakiś czas MPK  zdementuje plotki, podając model Tarpana. 

Otrzymał on numer taborowy 601 i żółtą rejestrację KR 234.

 

Tarpan 233 nr 601.

Do tematu dnia otwartego w zajezdni autobusowej Wola Duchacka powrócę jeszcze raz. Wówczas będzie to ogólna fotograficzna prezentacja różnych pojazdów.

Fiat z Polskiej Cerekwi

Polska Cerekiew to mała miejscowość na Opolszczyźnie, przy drodze krajowej nr 45 (w pobliżu Kędzierzyna-Koźla). W Blogu Transportowym na pewno pojawi się wpis na temat tamtejszej stacji kolejowej (niestety już nieczynnej). To jednak dość odległa przyszłość. Teraz prezentuję ciekawy pojazd, który udało mi się sfotografować 4 kwietnia 2015. Piękny, zadbany Fiat 125p.

Tych „królów szos” jest już niestety coraz mniej, dlatego staram się dokumentować każdy napotkany egzemplarz. Ten niestety był przysłonięty przez stojący obok samochód i latarnię. Według umieszczonej za szybą kartki jest to rocznik 1986.

Fiat ma rejestrację z Kłodzka. Najprawdopodobniej został tam kupiony od pierwszego właściciela (informacja ze wspomnianej kartki) przez mieszkańca Polskiej Cerekwi, który zrezygnował z klasyka i wystawił go na sprzedaż.

Zadbany klasyk czeka na nowego właściciela.

Przy tylnej szybie obowiązkowe wyposażenie Fiata 125p, piesek z ruchomą głową.

Ważny detal, czyli oznaczenie modelu Fiata.

Atrakcja turystyczna Polskiej Cerekwi - odrestaurowywany z unijnych funduszy zamek. Prezentowany Fiat 125p stał na parkingu obok tej ciekawej budowli, która jeszcze niedawno była rozpadającą się ruiną.

Uzupełnienie: Jak słusznie zauważył jeden z czytelników, prezentowane auto to już nie Fiat 125p, a FSO 125p. Zbytnio zasugerowałem się treścią umieszczonej za szybą kartki. Detale i rok produkcji (1986) wyraźnie podkreślają, że to FSO. Nie każdy jednak wie, o co chodzi. Zatem tłumaczę. Włoska licencja na Fiata 125p wygasła w 1983 roku. Nie oznaczało to jednak zakończenia produkcji. Nazwę Fiat zastąpiono nową, czyli FSO. Zmiany objęły także podtypy modeli, które zaczęto oznaczać przy użyciu liter: L, C, M, E i S. Każda z nich informowała o poziomie wyposażenia pojazdu. Bohater tego wpisu ma na znaczku symbol „C”. To informacja, że jest to najprostsza, bazowa wersja. Przejście z Fiata na FSO nie oznaczało tylko słownych roszad. Wprowadzono także różne zmiany w samym pojeździe, które później określono mianem „zubożenia nadwozia”. Produkcję FSO 125p zakończono w 1991 roku.