Nowe filmy – wrzesień 2023

 

Wrzesień 2023 dla kanału filmowego Lukaszwo – Transport Movies był dość bogaty. Opublikowałem wówczas aż siedem materiałów. Zarówno tradycyjnych filmów jakości 4K, jak i coraz popularniejszych krótkich nagrań typu „shorts”. Były to treści dotyczące kolei i tramwajów.

Zacząłem od statycznej prezentacji historycznego składu pociągu specjalnego „Ślązak” w relacji Katowice - Świdnica Miasto. Jego „gwiazdą” była lokomotywa SU46-029. Nagrywałem na stacji Nysa w dniu 1 września 2023. Pięknie słychać pracę silnika.

W Blogu Transportowym stopniowo opisuję tę ciekawą imprezę. Tu link do części pierwszej.

Link do filmu shorts - lokomotywa SU46-029 z pociągiem specjalnym na stacji Nysa.

Drugi wrześniowy materiał także jest kolejowy, choć żadnego pojazdu na nim nie widać. To nagranie z ceremonii otwarcia nowego przystanku kolejowego Kraków Grzegórzki. Miała ona miejsce 3 września 2023. Gra Krakowska Kolejowa Orkiestra Dęta.

Oddzielny wpis poświęcony temu wydarzeniu jest dostępny pod tym linkiem.

Link do filmu shorts - ceremonia otwarcia nowego przystanku kolejowego Kraków Grzegórzki.

Po powyższych „shortsach” zamieściłem ponad sześciominutowy film 4K. Ponownie lokomotywa SU46-029 w dniu 1 września 2023. Tym razem już w wersji dynamicznej i z dwoma pociągami specjalnymi. Oprócz „Ślązaka” także „Prysznic” z Nysy do Głuchołaz i powrotny.

Fragment filmu. Przejazd specjalny zorganizowany przez Biuro Turystyki Kolejowej TurKol.pl. Stacja Nysa. Lokomotywa SU46-029 po oblocie składu podstawia się, aby poprowadzić pociąg „Prysznic” do Głuchołaz.

Fragment filmu. Lokomotywa SU46-029 manewruje w Głuchołazach.

Na filmie zobaczycie:

- pociąg wjeżdża na stację Katowice,

- manewry lokomotywy na stacji Nysa,

- widok z wagonu, jazda do Głuchołaz,

- manewry lokomotywy na stacji Głuchołazy,

- odjazd pociągu ze stacji Nysa w stronę Kamieńca Ząbkowickiego.

Wrzesień 2023 na kanale Lukaszwo – Transport Movies był mocno kolejowy. Czwarty z zamieszczonych wówczas materiałów również dotyczy tej tematyki. To „shorts” nagrany w Austrii, na stacji Wien Hauptbahnhof. Luzem przejeżdża przez nią elektrowóz SGP 1144 259 kolei ÖBB. Lokomotywa odjeżdża po przyprowadzeniu pociągu Nightjet nr NJ 40294 z włoskiej Ancony. Cały skład pociągu do obejrzenia pod tym linkiem. Nagrywałem 20 czerwca 2023.

Link do filmu shorts - elektrowóz SGP 1144 259 kolei ÖBB na stacji Wien Hauptbahnhof.

Pora na tramwaje. W dniu 17 września 2023 MPK Kraków zorganizowało wyjątkową paradę. Wzięły w niej udział zarówno wagony historyczne, jak i współczesne. Przejechały one z zajezdni Podgórze do bazy Nowa Huta. Było to ciekawe widowisko, przyciągające obserwatorów praktycznie na całej trasie. 

Na miejsce nagrywania wybrałem skrzyżowanie ul. Dietla z ul. Stradomską. 

Fragment filmu. Parada tramwajów. Wagon Ring Tw269 nr 272.

Fragment filmu. Parada tramwajów. Wagon MAN T4 nr 220.

Poszczególne tramwaje dokładniej opiszę w oddzielnym materiale dotyczącym parady.

Wrzesień 2023 był dla mnie dość bogaty w kwestii imprez transportowych. Bez wątpienia największą z nich okazała się ta o nazwie „Národní den železnice 2023”, czyli Narodowy Dzień Kolei organizowany w czeskim Bohuminie. W jej trakcie powstał poniższy film „shorts”.

Co ciekawe, to zamieszczony przeze mnie w serwisie YouTube film nr 600. Jego bohaterem jest wyjątkowa lokomotywa. Pokazany statycznie „Gagarin”, czyli czeski „Sergej” o oznaczeniu T679.1529. Jest on na popychu pociągu specjalnego po bocznicach kopalnianych. Nagrywałem 23 września 2023.

Link do filmu shorts - „Sergej” T679.1529 na popychu pociągu specjalnego po bocznicach kopalnianych. 

Ostatnie wrześniowe nagranie również powstało w Bohuminie. Ten film „shorts” przedstawia odjazd pociągu specjalnego do stacji Petrovice u Karviné. Prowadzi go parowóz 477.013 „Papoušek”. Rocznik 1951. Pięknie dymi.

Link do filmu shorts - parowóz 477.013 „Papoušek” odjeżdża z Bohumina z pociągiem specjalnym.

W Blogu Transportowym stopniowo opisuję „Národní den železnice 2023”. Tu link do części pierwszej większego materiału.

Pogórze 2023, impreza z SU46 (1) – do Katowic

 

W pierwszy weekend września 2023 Biuro Turystyki Kolejowej TurKol.pl uruchomiło kolejne pociągi specjalne. Tym razem imprezę nazwano „Pogórze 2023”, a do prowadzenia składów wybrano lokomotywę SU46-029. To jedna z ostatnich czynnych przedstawicielek tej serii. 

Ze względu na lokomotywę, a w zasadzie reprezentowaną przez nią serię SU46, z którą miałem kontakt już od pierwszych lat swego życia, musiałem wręcz obowiązkowo wziąć udział w tej imprezie. 

Program zapowiadał się rewelacyjnie, obejmując aż trzy dni, od 1 do 3 września. Zdecydowałem się na sam początek imprezy, czyli na piątek, 1 września. Wówczas, o godzinie 9:00 z Katowic ruszał pierwszy pociąg specjalny. „Ślązak” do stacji Świdnica Miasto (przyjazd 15:24) z planowymi postojami w Gliwicach (9:22/26), Kędzierzynie-Koźlu (9:53/56), Prudniku (10:45/51), Nysie (11:21/13:20 – obsługa pociągu „Prysznic” do Głuchołaz), Otmuchowie (13:40/45), Kamieńcu Ząbkowickim (14:07/12), Ząbkowicach Śląskich (14:25/28) i Dzierżoniowie (14:55/15:02).

Pociągi organizowane przez TurKol.pl miałem już okazję fotografować (tu link do relacji z przejazdu przez Baborów). Tym razem postanowiłem zostać pasażerem, przy okazji mając swój finansowy wkład w organizację tego niesamowitego przejazdu.

Bilet na całą trasę pociągu „Ślązak” (bez względu na miejsce wsiadania i wysiadania) to koszt 159 zł (druga klasa). Dodatkowo kupiłem także za 79 zł bilet w pociągu „Prysznic” z Nysy do Głuchołaz i powrót. Transakcja internetowa, po której zostaje wystawiona faktura. Na jej podstawie, już w pociągu wydawane są bilety. Wyjątkowe – pamiątkowe kartonikowe, czyli jak za czasów świetności serii SU46. Miejsca w pociągu były przydzielane na kilka dni przed imprezą – informacja o nich została przesłana na e-maila.

Dla mnie impreza „Pogórze 2023” zaczęła się już na stacji Kraków Główny. Przede wszystkim dlatego, że do Katowic miałem podróżować trakcją spalinową. W dodatku był to pociąg zmierzający na Magistralę Podsudecką, po której specjalny z SU46 miał się przemieszczać. Mowa o spalinowym zespole trakcyjnym serii SN84 w obsłudze pociągu TLK „Sudety” z Krakowa Głównego (6:59) do Jeleniej Góry (13:51) przez między innymi Nysę (10:25/26), Kamieniec Ząbkowicki (11:12/13), Świdnicę Miasto (12:13/14) i Wałbrzych Główny (13:01/02). Tego dnia był to SN84-002 „Strapa”. Rocznik 1974, ex koleje zachodnioniemieckie DB, gdzie kursował pod oznaczeniem 614 025-5 + 914 023-7 + 614 026-3.

Pojazd ten budził spore zainteresowanie młodych miłośników kolei, którzy zmierzali do Katowic na spotkanie z SU46. Przez ich bieganie po peronie i dokumentowanie fotograficzne SN84 śmiało mogę stwierdzić, że impreza ta nie tylko dla mnie rozpoczęła się już w Krakowie.

SN84-002 „Strapa” przewoźnika SKPL jako organizowany przez PKP Intercity pociąg TLK „Sudety”. Stacja Kraków Główny. W trakcie wykonywania zdjęć pojazd był jeszcze niedostępny dla pasażerów. 1.09.2023.

Kiedy do odjazdu z Krakowa Głównego szykował się SN84-002, w pobliżu na podjęcie nieznanego mi pociągu PKP Intercity oczekiwał elektrowóz PKP Cargo. Dokładnie maszyna o oznaczeniu EU07-1519. Rocznik 1987. Pierwotnie jako EU07-445, a w roku 2011 przebudowa na EU07-1519. 1.09.2023.

Wnętrze SN84-002. Wejście do kabiny sterowniczej. Na drzwiach napis: „Maszynista nie prowadzi sprzedaży biletów”. Czyżby TLK  „Sudety” podróżowało sporo Czechów przyzwyczajonych do takiej formy sprzedaży biletów w swoich „motorakach”?

 

Przed Mysłowicami SN84-002 przewiózł mnie obok ciekawego składu węglarek. Był on mocno międzynarodowy, złożony głównie z wagonów czeskich, ale pośród nich znajdowały się także pojazdy z Chorwacji i Francji. Niestety nie miałem możliwości udokumentować ich w całości - powyżej tylko fragmenty z widocznymi oznaczeniami. Niebieski z Chorwacji, zielony z Francji. Ten drugi miał dość charakterystyczny wygląd i tylko jedne drzwi na boku. Tu link do zewnętrznego zdjęcia prezentującego identyczny wagon.

Za stacją Mysłowice od jakiegoś czasu funkcjonuje lokomotywownia, w której obsługiwane są czeskie elektrowozy Škoda 31E, czyli pojazdy oznaczone jako seria 181. Być może pojawiają się tam także inne maszyny. TLK  „Sudety” jechał w tym rejonie dość wolno, więc spróbowałem zrobić kilka zdjęć. Do publikacji nadają się jedynie dwa powyższe, choć i tak są dość słabe technicznie. Danych szaro-czerwonej maszyny z górnego zdjęcia niestety nie ustaliłem, natomiast czarno-pomarańczowa na dole to 181 029-0. Rocznik 1961. Z dostępnych w Internecie informacji wynika, że właścicielem lokomotywy jest firma ČD Cargo Poland, a sam pojazd jest przeznaczony pod wynajem. Pozostałe zgromadzone w lokomotywowni maszyny najprawdopodobniej funkcjonują w ten sam sposób. 

Do Katowic pociąg TLK „Sudety” dotarł planowo, czyli na godzinę 8:08. Do odjazdu specjalnego „Ślązaka” z SU46 pozostało więc jeszcze sporo czasu. Wówczas katowicki dworzec przemienił się w plener fotograficzny. Przybyli tam miłośnicy musieli się czymś zająć, zatem przy każdym wjeżdżającym na stację pociągu pojawiał się ktoś, kto go fotografował lub filmował. Panowało swego rodzaju zamieszanie, bo młodzi fani kolei w poszczególne lokalizacje często przemieszczali się biegając, budząc zdziwienie i zainteresowanie zgromadzonych na stacji podróżnych.

Ja również w trakcie tego czekania udokumentowałem kilka pojazdów, które przedstawię w drugiej części materiału poświęconego pociągom specjalnym z SU46. Tu link.

Podsudecką do Świdnicy 20 lat temu (3), lokomotywy na stacji Kamieniec Ząbkowicki

Ponownie wracam do materiału sprzed ponad 20 lat. Ostatnio opisałem przejazd pociągiem z Kędzierzyna-Koźla (tu link). Dotarłem nim do Kamieńca Ząbkowickiego, gdzie sfotografowałem dość sporo taboru kolejowego.

Zaczynam od lokomotyw ustawionych przy peronach stacji, od strony Nysy. Było ich siedem. Dwie z nich stały przy koźle oporowym kończącym peron trzeci.

Ustawiona od strony peronu maszyna to ST43-167 z 1969 roku. Jej pierwszym przydziałem był Ostrów Wielkopolski, potem (od 1977 roku) stacjonowała w Tarnowie (w tym oddelegowanie do Nowego Sącza), a w 1987 roku trafiła do Kamieńca Ząbkowickiego. Według informacji krążących po Internecie, dnia 1.10.2000 zapadła decyzja o jej złomowaniu, którą zrealizowano około roku 2002.

Druga lokomotywa to ST43-419 z 1978 roku. Jedna z ostatnich przedstawicielek tej serii dostarczonych do PKP (łącznie były aż 422 egzemplarze takich lokomotyw). Swoją pracę rozpoczęła w Nowym Sączu, a następnie w roku 1986 trafiła do Nysy. Od 1991 w Kamieńcu Ząbkowickim, potem przydział do Wałbrzycha i ponownie Kamieniec Ząbkowicki. Decyzja kasacyjna zapadła w 2001 roku, a fizyczna likwidacja została przeprowadzona w roku 2002.

Lokomotywy ST43-167 i ST43-419 odstawione za peronem trzecim stacji Kamieniec Ząbkowicki. 3.11.2000.

Zbliżenie na ST43-167. 

Zbliżenie na ST43-419.

Więcej maszyn ustawiono na torze kończącym się przy peronie drugim. Jako pierwsza stała lokomotywa o oznaczeniu SU46-018. Rocznik 1977. Do roku 1986 była przydzielona do „szopy” w Jeleniej Górze, następnie trafiła do Nysy, a potem (od 1991 roku) przypisano ją do Kamieńca Ząbkowickiego. Od końca roku 1998 oficjalnie oczekiwała złomowania, które nastąpiło w 2001 roku.

Jako ciekawostkę dodam, że lokomotywa ta np. prowadziła pociągi pasażerskie na linii Prudnik – Gogolin przez Krapkowice. Tu link do zdjęcia.

Druga w kolumnie lokomotywa to SU46-019. Także rocznik 1977, a historia podobna jak w przypadku SU46-018, czyli Jelenia Góra, Nysa (od 1987) i Kamieniec Ząbkowicki (od 1991). Od 1998 oczekiwała na złomowanie, a w 2001 roku przestała istnieć.

Za „sukami” stały jeszcze trzy wyprodukowane w Rumunii Electroputere 060DA. Jako pierwsza maszyna ST43-161 z 1969 roku. Swój pierwszy przydział miała do Poznania, potem (od 1973 roku) do Szczecina i Nysy (od 1985 roku). W roku 1991 wpisana na stan Zakładu Taboru w Kamieńcu Ząbkowickim. Od 1.10.2000 oczekiwała na złomowanie, które nastąpiło w roku 2002. 

W Internecie można znaleźć zdjęcia z początku lat 90-tych, prezentujące tę lokomotywę z pociągami pasażerskimi w rejonie Kudowy Zdroju.

Drugi „Rumun” to ST43-94. Rocznik 1967. Jak powyższa maszyna, swój pierwszy przydział miał do Poznania. Potem (w 1968 roku) trafił do Ostrowa Wielkopolskiego, a następnie do Zielonej Góry (1974), Wrocławia (Brochów – 1976) i w tym samym roku do Kamieńca Ząbkowickiego. Finalnie ST43-94 wpisano na stan Zakładu Taboru we Wrocławiu, a w roku 2000 zapadła decyzja o kasacji. Dostępne w Internecie zdjęcia wskazują, że lokomotywa istniała jeszcze w sierpniu 2002.

Na końcu tej złożonej z pięciu maszyn kolumny stał ST43-308. To rocznik 1972. Pierwotnie przypisany do lokomotywowni Wrocław Brochów. W roku 1987 „Rumun” ten trafił do Nysy. Późniejszy przydział to Kamieniec Ząbkowicki (od 1991 roku). Finalnie ST43-308 wpisano na stan Zakładu Taboru we Wrocławiu. Dostępne w Internecie zdjęcia wskazują, że lokomotywa istniała jeszcze w sierpniu 2002.

ST43-308 to dość charakterystyczna maszyna. Kiedy ją fotografowałem, miała namalowane herby Nysy oraz napisy informujące, że jest z lokomotywowni Nysa. 

SU46-018 na początku kolumny wycofanych lokomotyw ustawionych za peronem drugim stacji Kamieniec Ząbkowicki. Semafor przy torze z lewej strony podaje wolną drogę. Za chwilę przejedzie tamtędy EU07 z piętrowym składem serii Bhp i biało-czerwoną „jedynką” na końcu. To była osobówka do Wrocławia Głównego. Niestety nie ustaliłem skąd. Nie zdążyłem też sfotografować tego pociągu. 3.11.2000.

Druga w kolumnie maszyna to SU46-019.

ST43-161, czyli pierwszy z trzech „Rumunów” ustawionych za SU46. 

ST43-94. Najniższy numer lokomotywy tej serii pośród maszyn ustawionych przy peronach stacji Kamieniec Ząbkowicki. 3.11.2000.

Kolumnę kończyła lokomotywa w oznakowaniu „szopy” z Nysy, czyli ST43-308. 

Kolumna wycofanych z eksploatacji lokomotyw ustawionych przy peronie drugim stacji Kamieniec Ząbkowicki. Na pierwszym planie ST43-308 i dalej ST43-94, ST43-161, SU46-019 i SU46-018. 

Tyle fotografowania przy peronach. Następny cel to lokomotywownia, do której zaproszę w kolejnej części tego materiału.

Link do pierwszego wpisu o podróży do Świdnicy ponad 20 lat temu.

Podsudecką do Świdnicy 20 lat temu (2), w osobowym do Stronia i Kudowy

 

Wracam do opisu podróży Magistralą Podsudecką, którą odbyłem już ponad 20 lat temu. Ostatnio zająłem się dojazdem do dworca kolejowego w Kędzierzynie-Koźlu (tu link). Teraz pora na przejazd pociągiem. 

Był to wówczas codzienny osobowy nr 4643 relacji Katowice – Stronie Śląskie / Kudowa Zdrój. Teraz to jednak historia. Takiej relacji nie ma od wielu lat, tym bardziej do Stronia Śląskiego, gdzie ruch pociągów pasażerskich zakończył się w 2004 roku. Dokładnie mowa o niezelektryfikowanym 24-kilometrowym odcinku Krosnowice Kłodzkie – Stronie Śląskie. W rozkładzie jazdy ważnym od 12.12.2004 do 10.12.2005 obsługiwały go już tylko autobusy kolejowej komunikacji samochodowej (w relacji bezpośredniej z i do Kłodzka Głównego). Kolejny rozkład jazdy (11.12.2005 – 9.12.2006) przyniósł likwidację również kolejowych autobusów do Stronia Śląskiego, a informacji o odcinku Krosnowice Kłodzkie – Stronie Śląskie nie zawierała już żadna tabela. Nie było go nawet na umieszczonych w rozkładzie mapach.

Mamy więc piątek, 3 listopada 2000. Kiedy trafiłem na peron drugi stacji Kędzierzyn-Koźle, na osobowy nr 4643 czekała już mająca go dalej poprowadzić spalinówka. Dokładnie ustawiła się na środkowym torze pomiędzy peronami drugim i trzecim. Była to lokomotywa SU46-054. Rocznik 1985. To jednocześnie ostatnia wyprodukowana maszyna z liczącej łącznie 54 egzemplarzy serii SU46. Niestety nie zrobiłem jej wówczas zdjęcia. 

Obecnie SU46-054 jest na stanie PKP Cargo i oczekuje naprawy rewizyjnej. Źródła internetowe podają, że raczej już nie będzie ona wykonywana. Niestety.

Osobowy nr 4643 na stację Kędzierzyn-Koźle przyjechał planowo, czyli o godzinie 9:23. Prowadził go elektrowóz EU07-511, do którego doczepiono sześć wagonów. Trzy pierwsze docelowo do Kudowy Zdroju („jedynka” i dwie „dwójki”), a trzy ostatnie do Stronia Śląskiego (dwie „dwójki” i „jedynka”). W obu częściach pociągu frekwencja była całkiem dobra, jak wówczas zapisałem, „podróżowało sporo osób”. Wręcz nieprawdopodobne było, że za jakiś czas ten pociąg przestanie istnieć.

Lokomotywa EU07-511 (rocznik 1989) odjechała, a jej miejsce zajęła SU46-054. W trakcie tych manewrów na peron trzeci wjechał opóźniony osobowy nr 64134 relacji Jaworzyna Śląska – Kędzierzyn-Koźle. Prowadziła go SU45-052, rocznik 1973. W drogę powrotną maszyna ta wyruszy o godzinie 12:48 z osobowym nr 46129 relacji Kędzierzyn-Koźle – Jaworzyna Śląska.

Mój 4643 rusza z Kędzierzyna-Koźla około 2 minut po czasie. Siedząc w czwartym wagonie (czyli pierwszym do Stronia Śląskiego) delektowałem się jazdą, czasami coś zapisując. Np. to, że efektem wielkiej powodzi z 1997 roku pomiędzy Kędzierzynem-Koźlem Zachodnim, a Twardawą jest użytkowanie tylko jednego toru. Minęło już ponad 20 lat, a to rozwiązanie nadal funkcjonuje.

To delektowanie się jazdą i jednoczesne baczne obserwowanie wszystkiego dookoła zaowocowało sfotografowaniem lokomotywy SP42-255. Stała ona w Nysie, przed peronami. To była taka szybka akcja – zauważenie, otwarcie okna i zdjęcie. Dopiero po latach dostrzegłem wartość tej fotografii, na której oprócz przedstawiciela nieistniejącej już serii lokomotyw udokumentowałem także białe wagony chłodnie. To też już historia. Teraz żałuję, że nie poświęciłem im oddzielnej klatki negatywu. W swoich zbiorach mam chyba tylko jedno zdjęcie takiej chłodni (dokładnie lodowni) typu 202Lc. Więcej o tych ciekawych pojazdach napiszę za jakiś czas w oddzielnym wpisie.

Lokomotywa SP42-255 to rocznik 1978. Przestała istnieć we wrześniu 2010 – złomowanie. Obsługiwała pociągi na Dolnym Śląsku i Opolszczyźnie.

SP42-255 na torach przed peronami stacji Nysa. W tle dwa wagony lodownie typu 202Lc. 3.11.2020.

Następne zdjęcie udało mi się wykonać już na stacji Nysa. Jego bohaterka to lokomotywa SU42-540. Niestety przesłania ją słup, ale innej opcji nie miałem. Maszyna po chwili ruszyła, pchając w stronę Kędzierzyna-Koźla piętrowy skład Bhp, chyba dwuczłonowy. Przypuszczam, że wcześniej przyciągnęła go z Opola Głównego jako osobowy nr 9933. 

W tle słabo widać dwa ostatnie parowozy z Nysy. Ty2-140 z roku 1942 i Ty2-1176 z roku 1944.

Lokomotywa SU42-540 (ze względu na kolor ksywka dla tej serii to „polsat”) została wyprodukowana w roku 1978. Wówczas była to maszyna oznaczona jako SP42-267. Przydzielano ją do lokomotywowni w Oleśnicy, Kłodzku, Dzierżoniowie, Jaworzynie Śląskiej, Wałbrzychu, Wrocławiu Głównym, Kamieńcu Ząbkowickim i Opolu. W roku 2000 w ZNTK Nowy Sącz (obecnie NEWAG) została przebudowana na SU42-540 i w takiej postaci kilka miesięcy później fotografowałem ją w Nysie.

Przewozy Regionalne w roku 2012 lokomotywę skreśliły ze stanu. Na szczęście nie oznaczało to jej kasacji. Maszynę kupił NEWAG. W Nowym Sączu powstała jako SU42 i w tym samym mieście ponownie ją przebudowano. W roku 2019 stała się 6Dg-179. Jej nowym właścicielem została firma Kolprem obsługująca transport kolejowy dla ArcelorMittal. 

SU42-540 na stacji Nysa.

Pierwszy przystanek za Nysą to Goświnowice. W tej miejscowości sfotografowałem przetaczającą kilka cystern SM30-980. To własność miejscowego zakładu, najprawdopodobniej gorzelni. Pierwszy z wagonów należał do Cukrowni Wschowa, która kilka lat później przestała istnieć. W roku 2006 sprzedano ją skandynawskiej firmie Stena, zajmującej się recyklingiem, przede wszystkim obrotem złomem, którym pewnie wówczas stała się ta cysterna.

W pewnym oddaleniu od głównego szlaku stały odstawione jeszcze dwie zakładowe lokomotywy: SM30 i 401Da. Najprawdopodobniej nie należały one do gorzelni, lecz do Opolskich Kopalni Surowców Mineralnych.

SM30-980 manewruje ze składem cystern w Goświnowicach.

Na dalszym odcinku już nic nie fotografowałem. Zanotowałem sobie jednak, że od Otmuchowa jechaliśmy z bardzo małą prędkością.

Do Kamieńca Ząbkowickiego osobowy nr 4643 dotarł planowo, czyli o 11:47. Tam następowała przerwa w mojej podróży do Świdnicy, a w zasadzie jej najważniejszy element, czyli wizyta w lokomotywowni.

Co ciekawe, SU46-054 została odczepiona od składu i zjechała do lokomotywowni. Następny odcinek, do Kłodzka jest pod drutem, więc może pociągnął go dalej elektrowóz. To jednak dość krótki fragment na tego typu podmiany (tylko 22 km), a w dodatku od Kłodzka pociąg jest dzielony na dwa, a więc potrzebne są dwie spalinówki. Nigdy więcej nie byłem już w Kamieńcu Ząbkowickim, więc ta „zagadka” pozostała przeze mnie niewyjaśniona.

Wówczas kwestia odjeżdżającej SU46-054 była dla mnie dość mało istotna – pospiesznie zmierzałem w stronę wycofanych z eksploatacji lokomotyw. Będą one tematem trzeciej części tego materiału sprzed ponad 20 lat.  

Część nr 3 - lokomotywy na stacji Kamieniec Ząbkowicki.