Po Lexington
Avenue jeżdżą także autobusy. Jest ich nawet dość sporo i w dodatku
występują w mojej ulubionej odmianie - przegubowej. Poniżej „Nowy
Latacz”, czyli kanadyjski New Flyer D60HF Galaxy, własność MTA Bus
Company, nowojorskiego przewoźnika autobusowego, który w mieście
obsługuje 46 linii zwykłych oraz 35 ekspresowych. Zaprezentowany
przegubowiec ma nr 5511 (według fotogalerii TWB to rocznik 2002).
Obsługuje linię M101 w relacji Washington Heights – East Village przez
Lexington Avenue:
Na
stronie MTA można śledzić rzeczywiste położenie pojazdów danej linii.
Rozwiązanie stosowane także w Polsce, ale tu dodatkowo zobaczymy również
numer taborowy autobusu wykonującego dany kurs. W trakcie pisania tego
tekstu linię M101 obsługiwały wozy: 5260, 5566, 5613, 5627, 5706, 5707,
5711, 5716, 5825, 5827, 5869, 5882 i 5893. Siedem z nich (czyli od 5566
do 5716) to właśnie New Flyery D60HF Galaxy, a pozostałe to nowsze
przegubowce Nova LFS Artic, które zastępują utrwalone przez Google pojazdy. Model DH60HF Galaxy był produkowany do 2004 roku.
Przez
Lexington Avenue przebiega również trasa linii M102 łączącej Harlem z
East Village. Jest ona także obsługiwana taborem przegubowym. Google
utrwaliło kursującego w tej relacji New Flyera D60HF Galaxy o numerze
5408. Rocznik 2000. Po prawej stronie pierwszego zdjęcia
charakterystyczne dla USA schody pożarowe zdobiące (szpecące) budynek:
New Flyer D60HF
Galaxy #5534 (także rocznik 2002) obsługuje linię M103 w relacji East
Harlem – City Hall. Warto jeszcze dodać, że nowojorskie New Flyery D60HF
Galaxy mają tylko dwa wejścia (w układzie 2-0-2-0):
Kolejny New Flyer
D60HF Galaxy na linii M103. Tym razem to pojazd nr 5390 z roku 2000,
czyli na zdjęciu już jako 11-letnia maszyna:
New Flyer D60HF
Galaxy nr 5529 (rocznik 2002) jako linia M101 w wersji przyspieszonej.
Można powiedzieć, że to wersja „limitowana”, bo na tablicy kierunkowej
widnieje napis „Limited”. Oznacza to, że autobus nie zatrzymuje się na
wszystkich przystankach. Takie przyspieszenia odbywają się tylko w
popołudniowo-wieczornym szczycie dni roboczych, a nieobsługiwane wówczas
przez M101 LIMITED STOP przystanki są nadal stałym miejscem zatrzymania
dla linii M102 i M103:
Więcej
przegubowców na wirtualnej Lexington Avenue nie znajdziemy. Nie brakuje
jednak innych autobusów, także obsługujących komunikację miejską,. To
trójosiowe MCI D4500. Marka ta jest skrótem nazwy Motor Coach
Industries, pod którą występuje producent autobusów z miejscowości
Schaumburg w stanie Illinois. Oznaczony numerem 3103 pojazd obsługuje
linię BxM1. Dość zagmatwana numeracja, ale mająca swój sens. Początek,
czyli „BxM” to informacja, że linia łączy Manhattan z Bronxem. Potem
następuje zwykła numeracja. Linia BxM1 kursuje w relacji East Midtown –
Riverdale. Na screenach widać, że Lexington Avenue nie jest w 100%
płaska – autobus pokonuje małe wzniesienie:
Trochę dalej samochód Google utrwalił innego MCI D4500. To numer 3074, także na linii BxM1:
MCI D4500
sfotografowane przez Google na Lexington Avenue pokazane są głównie od
strony bez drzwi lub od przodu. Nie widać dokładnie charakterystycznego
drugiego boku. Jego zdjęcia poniżej (źródło YouTube), na przykładzie
wozu nr 3235:
MCI D4500 to dość
specyficzne jak na warunki komunikacji miejskiej pojazdy. Wysoka
podłoga i tylko jedne, wąskie drzwi. W Europie nie do pomyślenia, a w
Nowym Jorku standard występujący w bardzo dużej ilości. Uważny
obserwator dostrzeże w środkowej części specjalne drzwi – windę na wózek
inwalidzki. Korzystanie z niej na pewno nie trwa tak szybko, jak
wjechanie wózkiem do autobusu niskopodłogowego. Nie wiem, co kieruje
nowojorskimi decydentami, którzy aprobują tego typu pojazdy, może chodzi
o ilość miejsc siedzących? To element przydatny na dłuższych,
przyspieszonych liniach, a na takie MCI D4500 są wysyłane. Te mające
13,84 m długości pojazdy posiadają aż 57 miejsc siedzących. Co ciekawe,
model ten nadal znajduje się w ofercie producenta (wraz z krótszą o
około metr wersją D4000) i wciąż zasila flotę MTA Bus Company. Dostępna
jest nawet wersja hybrydowa. Nowe MCI łatwo odróżnić – mają zmienioną
ścianę przednią. Poniżej film pokazujący, jak powszechnym środkiem
nowojorskiej komunikacji miejskiej są te pojazdy. Autor w ciągu dwóch
minut utrwalił aż sześć takich autobusów (nr 3235, 3000, 2090, 2781,
2201 i 2229):
W
dalszej części mojej wirtualnej podróży po Lexington Avenue przedstawię
kolejne autobusy. Tym razem „dziwne twory” wykonujące przewozy
zamknięte oraz charakterystyczne dla USA żółte autobusy szkolne.
Pierwsza część fotograficznej relacji z Lexington Avenue – o ciężarówkach – pod tym linkiem.
Wpisy z tej serii: część I, część III, część IV.
Wpisy z tej serii: część I, część III, część IV.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz