Wracam do tematu autobusów Ikarus zaprezentowanych w Kielcach, w trakcie TransExpo 2016. Przedstawiłem już 50% tej ekspozycji, czyli dwa pojazdy serii 400 (link), teraz pora na drugą połowę - dwa egzemplarze serii 200. To modele 280.70E i 260.59E.
Ikarus 280.70E to rocznik 1995. Od nowości eksploatowany przez MPK Łódź (pod różnymi numerami taborowymi: 2552, 3552 i na koniec 1552). W 2016 roku zmienił właściciela, trafiając do MZK Koszalin. Żółto-czerwony przegubowiec został tam przemalowany w obecne barwy oraz otrzymał nowy, koszaliński numer: 1107. Wcześniej, w latach 1990 – 2004 tak oznaczony był Ikarus 280.26, który później został sprzedany do PKM Bytom. „Nowego” przegubowca przewoźnik nabył z przeznaczeniem na pojazd historyczny. Nie odpowiada on jednak koszalińskim realiom, gdyż taki model Ikarusa w mieście tym nie był eksploatowany. Dobrze jednak, że kolejny Ikarus został uratowany.
Pojazd ten ma na sobie napisy WPKM, czyli skrót od Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej, które istniało w latach 1977 – 1992. W jego skład wchodziły oddziały w Koszalinie, Szczecinku, Kołobrzegu i Białogardzie. Moim zdaniem najciekawszym epizodem w historii WPKM Koszalin była komunikacja miejska w Darłowie. Dokładnie jedna, nienumerowana linia, która w sezonie letnim obsługiwała relację Darłówko Strona Zachodnia – Darłowo – Darłówko Strona Wschodnia. W związku z tym z Koszalina na cały okres wakacji, a czasami jeszcze przed ich rozpoczęciem był delegowany jeden autobus, który garażował na terenie darłowskiej bazy PKS. W latach 80-tych standardowo był to Jelcz PR-110. Pamiętam, że przez jeden rok (1990, może 1991) trasę tę obsługiwał Ikarus 280. Chyba był to jedyny przegubowiec, który kursował po tym mieście. Może za jakiś czas trochę powspominam i napiszę więcej o komunikacji miejskiej w Darłowie, z której miałem okazję wiele razy korzystać.
Historyczny przegubowiec z Koszalina, czyli Ikarus 280.70E.
Wnętrze koszalińskiego Ikarusa.
W Kielcach zaprezentowano także Ikarusa 260.59E z PKM Czechowice-Dziedzice. Rocznik 1997, zmontowany w Mikołowie ze sprowadzonych z Węgier elementów. Według źródeł internetowych, jest to ostatni fabrycznie nowy (w tym przypadku powstały w ramach montażu przemysłowego) Ikarus serii 200 sprzedany w Polsce. Jak poinformowano mnie w PKM Czechowice-Dziedzice, autobus ten ma być zachowany jako historyczny. Obecnie jest nadal eksploatowany, ale już tylko pełniąc funkcję taboru rezerwowego.
Przyszły zabytek, czyli Ikarus 260.59E z PKM Czechowice-Dziedzice.
Wnętrze Ikarusa z Czechowic-Dziedzic.
Stanowisko pracy kierowcy krótkiego Ikarusa.
Detal wnętrza Ikarusa 260, czyli kasownik R&G Mielec. Na nim charakterystyczna naklejka, której treść wynika z faktu, że autobusy PKM Czechowice-Dziedzice jeżdżą także do Bielska-Białej i korzystają z tych samych przystanków, co tamtejsze MZK.
„Potykacz” ze zdjęciami i dodatkowymi informacjami o czechowickim Ikarusie, obok którego stał ustawiony.
III Wystawie Zabytkowe Autobusy towarzyszyły także prelekcje poświęcone Ikarusom. Warto było choć na chwilę przysiąść i posłuchać różnych historii na temat tych węgierskich pojazdów.
Oprócz pięknych Ikarusów w hali D pokazano także różne historyczne eksponaty. Np. słynny kasownik Krak, czy tablice kierunkowe używane w autobusach PKS Kielce.
Kultowy kasownik Krak.
Historyczne już tablice kierunkowe PKS Kielce.
Tablice kierunkowe PKS Kłodzko.
Ikarusy utrwaliłem także na nagraniu filmowym. Prezentowałem je już w jednym ze wcześniejszych wpisów, ale dla tych pięknych pojazdów warto zobaczyć ten materiał ponownie.
Następnym razem zaprezentuję ekspozycję firmy SOR. Tu link.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz