W kwietniu 2020 na kanale
Lukaszwo – Transport Movies opublikowałem tradycyjnie dwa filmy. Tym razem lotniczy
i kolejowy.
Pierwszy materiał nagrałem, gdy samoloty pasażerskie bez ograniczeń latały po całym świecie i mało kto przypuszczał, że możemy mieć pandemię, przez którą ruch lotniczy prawie przestanie istnieć. Było to 6 stycznia 2020, a film prezentuje maszyny lądujące, kołujące i startujące z podkrakowskich Balic, czyli z Krakow Airport.
Różne samoloty wielu przewoźników (szczegółowy opis na kanale YouTube), np. Airbus A319-100 (OH-LVI) linii Finnair z Helsinek, Boeing 737-800 (A6-FEW) linii flydubai z Dubaju, czy Embraer ERJ-190 (PH-EZH) linii KLM Cityhopper z Amsterdamu.
Drugi film powstał 27 grudnia 2019 na dworcu kolejowym Tychy. Przedstawia wjazd i odjazd lokomotywy EP09-017 z pociągiem EuroCity Silesia relacji Warszawa Wschodnia – Praga Główna (Praha hlavní nádraží).
Materiał z lotniska to druga część prezentowanego wcześniej nagrania. W jednym z oddzielnych wpisów przedstawię szczegółowo udokumentowane wówczas samoloty.
Usługa Street View firmy Google już wielokrotnie była źródłem wpisów w Blogu Transportowym. Pokazywałem Wam pojazdy np. z Tajlandii (tu link), czy Kambodży (tu link). Teraz zapraszam do Europy, do Bułgarii. Wirtualnie wędrując po tym kraju natrafiłem na wyjątkowe ciężarowki.
Mała miejscowość Nova Makhala znajduje się w południowo-środkowej Bułgarii, w Obwodzie Pazardżik. Jest to raczej bardzo ubogi rejon, co doskonale widać na zdjęciach Google. Dowodzą tego także prezentowane poniżej pojazdy. Rok 2012, czerwiec.
W bardzo małych odległościach od siebie parkowały różne ciężarówki, które były charakterystyczne dla Polski okresu PRL-u. Praktycznie co kilkanaście, kilkadziesiąt metrów trafiałem na jakiś ciekawy pojazd. Głównie produkcji radzieckiej. Powstał zatem dość spory materiał, który podzielę na kilka części. Zaczynam od marki GAZ.
Na brukowanej ulicy (po części na jakiejś namiastce chodnika) zaparkował zielony GAZ 66.
GAZ 66 z bułgarskiej miejscowości Nova Makhala. Czerwiec 2012. Źródło: Google Street View.
Trochę dalej, już na płaskim terenie stał GAZ 53. Barwy kabiny tradycyjne, radzieckie, czyli biało-niebieskie. Za ciężarówką stały wystawione kubły na śmieci, więc krążyła tu śmieciarka. Niestety Google jej nie udokumentowało. Szkoda, bo może to też był jakiś ciekawy „okaz”.
Pierwszy z GAZ-ów 53 odkrytych w trakcie wirtualnego spaceru po tej bułgarskiej miejscowości. Źródło: Google Street View.
Inny GAZ 53 wyróżniał się charakterystyczną, dość oryginalną drewnianą skrzynią ładunkową. Szczególnie warto zwrócić uwagę na umieszczone na boku drągi zabezpieczające burty przed otwarciem.
Drugi z GAZ-ów 53 wyróżniał się ciekawą skrzynią ładunkową, do stworzenia której wykorzystano różne materiały. Źródło: Google Street View.
Następny GAZ 53 udokumentowany przez Google w Novej Makhali to egzemplarz zadbany, w miarę niedawno odmalowany (może też wyremontowany). Stoi przed nim ciągnik rolniczy. Najprawdopodobniej to ukraiński JUMZ-6.
Trzeci GAZ 53 i ciągnik rolniczy JUMZ-6. Źródło: Google Street View.
W trakcie tej wirtualnej wędrówki po Novej Makhali największą niespodzianką było dla mnie znalezienie GAZ-a 63. To terenowa (napęd na cztery koła) ciężarówka produkowana w ZSRR w latach 1948 - 1968.
Pojazd ten powstał na bazie modelu 51, który był produkowany w latach 1946 – 1975, także w Polsce (jako Lublin 51). Osobiście kojarzy mi się on z kultowym serialem „Czterej pancerni i pies”.
Przyznam, że początkowo pomyliłem się i uznałem, że to GAZ 51. Modele 51 i 63 są do siebie bardzo podobne. Można je jednak łatwo rozróżnić. Wyróżniają je tylne koła. GAZ 51 ma bliźniacze, a GAZ 63 pojedyncze.
Ustawiony na dość stromej drodze pojazd był czynny i nawet dość zadbany.
Takiego klasyka nie spodziewałem się. W dodatku wciąż jest eksploatowany. GAZ 63. Źródło: Google Street View.
To jednak nie jedyny GAZ 63 z tej miejscowości. Kolejny egzemplarz stał na zboczu górskim, pośród traw. Raczej także był nadal eksploatowany.
Tu jednak nie mam pewności, że to model 63, bo zdjęcie Google nie pozwala na dokładne obejrzenie kół. Może to zatem GAZ 51?
Kolejny weteran bułgarskich szos, czyli odstawiony w trawie GAZ 63 (lub 51). Źródło: Google Street View.
Obok powyższego GAZ-a 63 (51?), przy drodze stał kolejny GAZ 53. Zabezpieczone koła, nowe elementy skrzyni ładunkowej oraz ślady szlifowania kabiny mogły świadczyć o trwającym remoncie radzieckiej ciężarówki. Inna opcja, to czasowe wycofanie z eksploatacji i dlatego koła zabezpieczono (w sąsiednich miejscowościach Google także udokumentowało ciężarówki z zasłoniętymi oponami, a ich remontu na pewno nie prowadzono).
GAZ 53 z zabezpieczonymi kołami w górskiej miejscowości Nova Makhala. Na ostatnim zdjęciu utrwalony razem z charakterystycznym barakowozem. Tego typu przyczepy kojarzą mi się z budowami okresu PRL-u. To były takie ruchome zaplecza - biura. Źródło: Google Street View.
Barakowóz, GAZ 53 i GAZ 63 (51?). Źródło: Google Street View.
Trochę dalej zaparkowała kolejna historyczna już ciężarówka. Zaprezentuję ją w następnym wpisie dotyczącym bułgarskiej miejscowości Nova Makhala. Tu link.
Kiedy wówczas dotarłem na stację Oświęcim, właśnie na peron trzeci podstawiał się pociąg nr 43416 relacji Oświęcim (13:41) – Trzebinia (14:22/28) – Kraków Główny (15:20). Jego obsługę zapewniało zmodernizowane EN57-2039 z Przewozów Regionalnych w barwach Polregio. Rocznik 1978. Pierwotnie jako EN57-1263, a w roku 2006 modernizacja i zmiana oznaczenia.
EN57-2039 wjeżdża w perony stacji Oświęcim. Jednostka była odstawiona od strony Czechowic-Dziedzic. 23.03.2019.
EN57-2039 już podstawione przy peronie trzecim jako Polregio do Krakowa Głównego.
Widok na EN57-2039 w szerszej perspektywie, czyli z placem budowy po prawej stronie.
Po krótkim czasie nadjechał pierwszy skład towarowy. Różne talboty, głównie czerwone niemieckich kolei DB. W stronę Czechowic-Dziedzic prowadziła go spalinowa lokomotywa Class66 nr 66173 z DB Cargo Polska. Rocznik 1999. Maszyna pierwotnie eksploatowana w Wielkiej Brytanii przez przewoźnika EWS Railways (English, Welsh and Scottish Railway Ltd), od 2009 roku pod nazwą DB Schenker Rail United Kingdom. W roku 2011 sprowadzona do Polski.
Przyznam, że spotkanie z tą brytyjską lokomotywą było dla mnie bardzo miłą niespodzianką, bo nie widuję takich pojazdów zbyt często.
EMD JT42CWRM, czyli Class66 o numerze 66173 prowadzi pociąg DB Cargo Polska. 23.03.2019.
Różne talboty w składzie prowadzonym przez Class66 o numerze 66173. Przeważają czerwone kolei DB, a oprócz nich pojawia się także tabor innych firm, np. Protor (świadczy między innymi usługi wynajmu wagonów do przewozu węgla i materiałów sypkich).
Potem przyjechała (także zmierzająca w stronę Czechowic-Dziedzic) malowana klasycznie SM42-633. Rocznik 1973. Pierwotnie w PKP (potem PKP Cargo), a od roku 2015 u przewoźników prywatnych (P.H.U.Lokomotiv, a później Industrial Division). Obecnie jeżdżąca dla PPM-T w Gdańsku (Pomorskie Przedsiębiorstwo Mechaniczno–Torowe) – wynajem od Industrial Division (za Forumkolejowe.pl).
„Stonka” prowadziła maszynę torową Plasser & Theurer DGS 62 N (nr 9226 293-3). To dynamiczny stabilizator toru. Jest on wykorzystywany po zakończeniu prac przez podbijarkę torową.
Na kilka minut SM42 zatrzymała się pomiędzy peronami stacji Oświęcim, czekając na wolną drogę.
SM42-633 z maszyną torową Plasser & Theurer DGS 62 N (nr 9226 293-3) na stacji Oświęcim.
Przed odjazdem EN57-2039 na peron drugi wjechało EN71-012 jako pociąg Polregio 44556 z Czechowic-Dziedzic (12:52) do Oświęcimia (13:36). Rocznik 1976.
Na wyświetlaczach jednostki już po chwili pojawiła się nowa relacja: Trzebinia. EN71-012 odjedzie tam dopiero za kilka godzin. Będzie to pociąg nr 43432 relacji Oświęcim (18:25) – Trzebinia (19:12).
EN71-012 już jako pociąg do Trzebini.
EN71-012 z widokiem na plac budowy.
Niespodziewanie na peron trzeci wjechały dwie błyszczące świeżą farbą (malowanie Polregio) jednostki serii EN57. Niestety nie zwróciłem uwagi, skąd nadjechały. Najprawdopodobniej od strony Katowic. Na wyświetlaczach miały wypisany kierunek: Sucha Beskidzka. Zatrzymały się na krótko i odjechały. Nie wiozły pasażerów. Był to jakiś przejazd służbowy – podsył taboru. Dokładnie to EN57-1292 i EN57-1328. Oba ezt z 1979 roku.
EN57-1292 i EN57-1328 przy peronie trzecim stacji Oświęcim. Screeny z poniższego filmu.
Kiedy niespodziewane EN57 odjechały, przez stację przejechał (w stronę Czechowic-Dziedzic) niebieski ET41-021 ze składem talbotów. Rocznik 1978. Co ciekawe, w trakcie mojego ostatniego pobytu w Oświęcimiu ta maszyna również została udokumentowana. Wówczas jednak jechała w przeciwnym kierunku i prowadziła zwykłe węglarki.
Pociąg PKP Cargo: ET41-021 z talbotami.
Przykładowe talboty (różnych serii) ze składu prowadzonego przez ET41-021.
Teraz zapraszam do obejrzenia pierwszej części nagranego wówczas filmu. Zobaczycie na nim opisane powyżej: Class66 nr 66173 z talbotami; SM42-633 z maszyną torową Plasser & Theurer DGS 62 N (nr 9226 293-3); EN57-1292 i EN57-1328 oraz ET41-021.
23 marca 2019 ruch pociągów na stacji Oświęcim był naprawdę spory. Może trwał wówczas jakiś objazd? Nie wiem. Faktem jest, że zebrałem wtedy bardzo dużo materiału, którego dalszy ciąg zaprezentuję w jednym z kolejnych wpisów. Tu link do niego.
