Czech Raildays 2018 (13) – wagony towarowe

Na ostrawskich targach Czech Raildays 2018 wagony stanowiły główną część ekspozycji. W tym wpisie zajmę się tymi przeznaczonymi do transportu towarów. Zaczynam od pojazdów nowych, będących ofertą poszczególnych producentów.

Cysternę serii Zacns wystawiła czeska firma Legios Loco z miejscowości Louny. Producent wagonów towarowych (wykonujący także naprawy i modernizacje wagonów), który funkcjonuje od 1873 roku.

Co ciekawe, wystawiona cysterna o numerze 33 54 7829 069-5 na boku miała podane dane polskiego przedsiębiorstwa wraz z jego logotypem – Arkom z Henrykowa. Specjalizuje się ono w produkcji specjalnych pojazdów samochodowych, np. dla straży pożarnej, policji, czy wojska. Na stronie internetowej firmy nie ma informacji o cysternach kolejowych. Legios także nie pisze o polskim przedstawicielu, więc może była to tylko próba współpracy, która nie zaowocowała zwiększeniem sprzedaży.

Jedna z trzech pokazanych cystern. Produkt czeskiej firmy Legios Loco. Seria Zacns z logotypami polskiego Arkomu. 19.06.2018.

Tabliczka znamionowa powyższej cysterny.

List przewozowy umieszczony na cysternie serii Zacns z firmy Legios Loco. 

Do cysterny serii Zacns doczepiono inny produkt firmy Legios Loco. Sześcioosiową specjalistyczną platformę nr 99 54 9319 099-6. Jej oznaczenie handlowe to MV-PK SH D-Ž.

Producent pojazd ten określił jako wagon montażowy. Jego wyposażenie to między innymi agregat prądotwórczy Atlas Copco QAS 100 Pd i dwa dźwigi (Palfinger PK 34002-SH G oraz PK 18502-SH E).

MV-PK SH D-Ž, czyli wagon montażowy oferowany przez Legios Loco. Jeden z dwóch żurawi był rozprostowany, prezentując swoje możliwości.

Bogata kolekcja kart informacyjnych umieszczonych w okienku na list przewozowy wagonu MV-PK SH D-Ž. Ostatnio dodana informacja, że hamulec nie nadaje się do użytku.

Na tym samym torze, co powyższe wagony ustawiono także własność przewoźnika ČD Cargo, produkt zakładu Tatravagónka ze słowackiego Popradu. To dwuczłonowa platforma serii Sggrrs o numerze 31 54 4854 153-4. Wagon wyposażono w kłonice umożliwiające przewóz dłużycy, np. drewna.

Dwuczłonowa platforma serii Sggrrs z kłonicami. Produkt firmy Tatravagónka.

Do wagonu serii Sggrrs doczepiono inny pojazd przewoźnika ČD Cargo. Kryty z rozsuwanymi ścianami. Seria Habbillns nr 31 54 2780 058-8. Nie był on fabrycznie nowy – pełnił funkcję stoiska ČD Cargo.

W wagonie krytym serii Habbillns przewoźnik ČD Cargo urządził swoje stoisko.

Czteroosiową platformę serii Sgnss nr 33 54 4575 600-0 zaprezentowała miejscowa firma z Ostrawy. Ostravske opravny a strojirny. Specjalizuje się ona w naprawach taboru, ale produkuje także swoje pojazdy. Pokazana platforma ma numer seryjny 002/2018.

Platforma wyprodukowana w Ostrawie: Sgnss nr 33 54 4575 600-0. Na wagonie przykładowe ładunki.

Tabliczka znamionowa wagonu Sgnss nr 33 54 4575 600-0.

W następnym wpisie o Czech Raildays 2018 przedstawię kolejne zaprezentowane wagony towarowe. Tu link do tego materiału.

TransExpo 2018 (5) – Solaris Urbino 12 LE lite hybrid

Wracam do tematu ubiegłorocznych targów TransExpo, które odbyły się w dniach 21 – 23 października 2018 w Kielcach. Ostatnio pisałem o VDL (tu link). Teraz pora na Solarisa.

Pod tą marką zaprezentowano trzy autobusy. Premierowo model Urbino 12 LE lite hybrid oraz w nowym „face lifcie" (tak określił to producent) znane Urbino 12 electric oraz Urbino 12 hybrid.

Zaczynam od premiery. Poniżej treść informacji o nowym pojeździe przygotowanej przez Solarisa.

Lite, czyli „niskokaloryczna” nazwa pojazdu, odnosi się do największej zalety premierowego autobusu, jaką jest niskie zużycie paliwa. W rezultacie Urbino 12 LE lite hybrid cechuje się mniejszymi kosztami eksploatacji w porównaniu do analogicznych konstrukcji dostępnych na rynku. Głównym celem przyświecającym inżynierom Biura Badań i Rozwoju firmy Solaris, pracującym nad zbudowaniem nowego modelu Urbino, było opracowanie konstrukcji autobusu, który w teście SORT 2 uzyska zużycie paliwa na poziomie poniżej 30 litrów na 100 km. Tym samym pojazd jest niskoemisyjny.

Aby osiągnąć cel inżynierowie skupili swoje działania na wielu obszarach. Niewątpliwie jednym z najważniejszych wyzwań było obniżenie masy pojazdu. Solaris Urbino 12 LE w wersji lite hybrid ma masę własną poniżej 9 ton. Z kolei masa całkowita autobusu z pasażerami wynosi 15,5 tony.

Sercem układu napędowego nowego modelu w rodzinie Urbino jest silnik Cummins ISBE6 o pojemności zaledwie 4,5 litra. Jednostka spełniająca restrykcyjną normę emisji spalin Euro-6 ma moc 210 KM i moment obrotowy 850 Nm. Dodatkowym elementem napędu Urbino LE lite hybrid jest maszyna elektryczna o mocy znamionowej 11,5 kW. Jej zadaniem jest rekuperacja energii w trakcie hamowania oraz wspomaganie silnika spalinowego przy ruszaniu. Dzięki temu układ ten zużywa mniej paliwa.

Solaris Urbino 12 LE lite hybrid jest dostępny w wersji z dwiema parami drzwi w układzie 2-2-0. Autobus może zabrać na pokład do 85 pasażerów, z czego 41 na miejscach siedzących. Oś przednia pojazdu to rozwiązanie marki ZF RL55, z kolei oś napędowa to DANA typu G150. Rozmiar kół zastosowanych w pojeździe różni się od tych stosowanych standardowo w autobusach miejskich marki Solaris. Tym razem pojazd będzie wyposażony w koła o mniejszej średnicy – 19,5 cali. Rozstaw osi Solaris Urbino LE lite hybrid to 5900 mm, przy zwisie przednim wynoszącym 2700 mm i tylnym 3240 mm.

Mimo „odchudzenia” konstrukcji i zastosowaniu kilku nowych komponentów, Solaris Urbino 12 LE lite hybrid, tak jak wszystkie produkty marki Solaris, jest bezkompromisowy, jeśli chodzi o bezpieczeństwo oraz komfort zarówno pasażerów, jaki kierowców. Pojazd spełnia między innymi normy bezpieczeństwa określone w regulaminach R29 i R66.

Solaris Urbino 12 LE lite hybrid. Światowa premiera na targach TransExpo 2018 w Kielcach.

Wnętrze Solarisa Urbino 12 LE lite hybrid.

Poniżej zdjęcia udostępnione przez Solarisa w materiałach prasowych.

Solaris Urbino 12 LE lite hybrid w materiałach prasowych producenta.

W kolejnym wpisie o TransExpo 2018 przedstawię dwa pozostałe zaprezentowane Solarisy oraz krótką relację z konferencji prasowej. Tu link do tego materiału.

Wzgórza Krzesławickie – GT6 i 105Na

Ponownie wracam do prezentacji zdjęć z 2005 roku. Ostatnio pisałem o autobusach na dworcu w Oświęcimiu (tu link). Teraz pora na obiecaną pętlę tramwajową Wzgórza Krzesławickie w Krakowie.

W dniu 25 marca 2005 sfotografowałem na niej stojące obok siebie tramwaje linii 4 (do Bronowic Nowych) i 5 (do Krowodrzy Górki). Ten pierwszy to wówczas standardowa obsługa „czwórki”, czyli potrójny Konstal 105Na. Dokładnie skład oznaczony jako 482+483+484.

Obok stoi główny powód użycia aparatu fotograficznego, czyli MAN GT6 o numerze 158. Rocznik 1966, w roku 2004 sprowadzony do Krakowa z Norymbergii. Można więc stwierdzić, że kiedy go fotografowałem był jeszcze pewną nowością. Wagon ma na sobie reklamę butów Zebra, którą niedawno otrzymał. Przyznam, że bardzo podobał mi się w takim malowaniu.

Od roku 2009 pojazd ten był już oznaczony jako #178 (zwalniano numery dla wagonów E1 sprowadzanych z Wiednia). Jego eksploatację zakończono w roku 2011. 

Trójwagonowy Konstal 105Na i MAN GT6 oczekują na pasażerów na pętli Wzgórza Krzesławickie. 25.03.2005.

MAN GT6 #158 w nowej reklamie. Warto zwrócić uwagę na pojedyncze oświetlenie przednie. Oryginalne. Wówczas większość wagonów GT6 miała już je wymienione na podwójne (może nawet #158 był ostatnim z pojedynczym - nie pamiętam).

Kolejne z prezentowanych zdjęć wykonałem poniżej pętli Wzgórza Krzesławickie. Dwa dni wcześniej, 23 marca 2005. Na przystanku „Wiadukty”. 

Ich bohater to skład Konstal 105Na #796+797 na linii 5 do Krowodrzy Górki. Rocznik 1984. Tramwaj wyróżniał się charakterystyczną reklamą „pluszaków”.

Skład został wycofany w roku 2015 (jako „ofiara” dostaw Krakowiaków), po dwukrotnej zmianie oznaczeń. Najpierw przenumerowano go na 468 i 469, a później na HZ708 i HZ709. W ostatnich latach eksploatacji zyskał także trzeci wagon.

Konstal 105Na #796+797 na linii 5 do Krowodrzy Górki odjeżdża z przystanku „Wiadukty”. Wówczas „piątka” kursowała jeszcze starą trasą, czyli przez ul. Basztową i Długą. Tunel tramwajowy był jeszcze w budowie. 23.03.2005.

W kolejnym wpisie z 2005 roku będzie autobusowo. Zaprezentuję Autosany i Jelcza z krakowskiego MPK. Tu link.

Setra S250 z firmy Drobisz-Tur

Już dość dawno temu pisałem o autobusie z firmy Drobisz-Tur parkującym przy ul. Stefana Batorego w Oświęcimiu (tu link). Ponownie zapraszam do tej samej lokalizacji. 

Kilka miesięcy później – 15 kwietnia 2017. Stał tam wtedy inny pojazd. Także Setra, lecz młodsza i inny model. Dokładnie S250 z 1996 roku. Zgodnie z umieszczoną za szybą tablicą, autobus ten także jeździ dla firmy Electrical Components International, czyli w skrócie ECI. Siedziba w miejscowości Bielsko-Biała.

Setra S250 z firmy Drobisz-Tur odpoczywa przy ul. Stefana Batorego w Oświęcimiu. 15 kwietnia 2017.

Jak podaje portal Bezpieczny Autobus, Setra S250 o rejestracji SBI 25449 jest obecnie wyrejestrowana. Nie posiada także ważnej polisy ubezpieczeniowej.

Warto jeszcze dodać, że Setra S250 to zmodyfikowany typ S215 HD, który nadal był oferowany jako model podstawowy po wprowadzeniu serii 300.

Za jakiś czas przedstawię kolejny autobus z firmy Drobisz-Tur udokumentowany w Oświęcimiu.