W czerwcu 2019 na kanale YouTube Lukaszwo –Transport Movies opublikowałem dwa nowe filmy. Pierwszy to tematyka kolejowa. Ruch pociągów na czeskim dworcu Ostrava-Svinov. Trafiłem tam w dzień roboczy, 19 czerwca 2018.
Na nagraniu zobaczycie kilka pociągów pasażerskich (np. Pendolino) i na koniec jeden towarowy - polski akcent, czyli Siemens Vectron MS z PKP Cargo. Oznaczona jako EU46-513 maszyna to rocznik 2016. Szczegółowo opiszę przejeżdżające pojazdy w oddzielnym wpisie, który będzie kontynuacją opublikowanego pod tym linkiem materiału.
Drugi film to już dawno nieprezentowana na moim kanale tematyka ciężarówkowa. Trzy pojazdy straży pożarnej z Oświęcimia, które uczestniczyły w interwencji na terenie sklepu Castorama. Moim zdaniem najciekawszy to oznaczony jako 511[K]53 podnośnik Bumar PMT-40 na bazie Volvo FM12. Raczej nie opuszcza on terenu jednostki zbyt często. 1 czerwca 2019.
I już tradycyjnie przy małej ilości nowych filmów prezentuję coś starszego. Krakowska Linia Muzealna w roku 2008. Historyczny wagon Konstal 102Na nr 210 rusza z pętli Cichy Kącik wykonując kolejny kurs na linii nr 0. Widok z pozycji pasażera, czyli wnętrze tramwaju.
Nowy Kleparz to jedno z najbardziej zakorkowanych miejsc w Krakowie. Rejon sąsiadujących z sobą dróg (al. Słowackiego, ul. Prądnicka, Wrocławska, Lubelska i Długa) już od dawna oczekuje na przebudowę. Przejazd samochodu przez tę lokalizację potrafi trwać wiele minut. Czasami ma to jednak swoje plusy.
15 kwietnia 2019, w godzinach popołudniowych w takim zatorze drogowym na Nowym Kleparzu utknął ciekawy wojskowy zestaw. To Jelcz 662 cysterna z przyczepą. Zgodnie z treścią tablicy ADR przewoził on olej napędowy do silników Diesla.
Zestaw w ślimaczym tempie zjechał z al. Słowackiego i więcej stojąc niż jadąc przemieszczał się w stronę ul. Prądnickiej. Tam udało mi się sfotografować go po raz pierwszy.
Wojskowy zestaw na łączniku pomiędzy al. Słowackiego i ul. Prądnicką.
Potem bez zbytniego pośpiechu zająłem miejsce na początku ul. Wrocławskiej. Jelcz z przyczepą dotarł tam dopiero po około 5 minutach. Ze względu na przechodzących pieszych manewr skrętu był dość powolny i widowiskowy.
W pięknym słońcu wojskowy zestaw wtacza się w ul. Wrocławską. Szkoda, że nie nagrałem wówczas filmu.
Zbliżenie na Jelcza 662.
Widok na przyczepę. Niestety pod słońce.
Wojskowy zestaw najprawdopodobniej jechał do jednostki położonej przy ul. Wrocławskiej.
W niedzielę 23 czerwca 2019 rozpoczął się kolejny sezon Krakowskiej Linii Muzealnej. Na tramwajowej trasie 0 kursował historyczny skład Sanok SN2+PN2. Tego dnia uruchomiono także specjalną linię autobusową.
Była to trasa pospieszna oznaczona jako „A”, kursująca w relacji Cracovia Stadion – Kombinat przez ul. Piłsudskiego, Basztową, Lubicz, Mogilską, al. Jana Pawła II i al. Solidarności.
Rozkład jazdy linii A. Historyczne przegubowce w trasę wyruszały co 30 min. Cytat ze strony www.mpk.krakow.pl.
Do jej obsługi wyznaczono cztery historyczne przegubowce, w tym debiutujący w tej roli, odrestaurowany MAN SG242. Rocznik 1992. Jedyny taki autobus w Krakowie, pierwszy nowy zachodni autobus we flocie MPK. Miało być ich więcej, ale finalnie skończyło się na jednym egzemplarzu.
Był on eksploatowany liniowo w latach 1992 – 2013. Oto, co między innymi na jego temat napisał właściciel, czyli MPK Kraków: „To pierwszy w Krakowie autobus z systemem ABS. Co ciekawe jest to najprawdopodobniej najdłużej eksploatowany przez MPK SA autobus w Krakowie. W ciągu ponad dwudziestoletniej eksploatacji przejechał ponad 800 tys. km”.
Przyznam, że byłem przekonany, że autobus ten złomowano, bo przewoźnik jakoś specjalnie nie nagłaśniał faktu, że pozostawi go jako pojazd historyczny. Jego powrót na krakowskie ulice był zatem dla mnie bardzo miłą niespodzianką.
MAN SG242 otrzymał historyczne oznakowanie taborowe, czyli numer 36001. Nadano mu go w 1992 roku, gdy trafił do zajezdni Czyżyny. Później wielokrotnie zmieniał oznaczenia. Trafiał także do różnych zajezdni. Jego kolejnym „domem” była Wola Duchacka, a finalnie Bieńczyce. Tam „dziadek”, bo tak pojazd ten nazywano, zakończył eksploatację liniową. Wówczas pod oznaczeniem BM700.
Wielki powrót, czyli MAN SG242 na linii A. Przegubowiec wykonuje swój ostatni kurs w kierunku pętli Cracovia Stadion. Autobus przejeżdża z ul. Lubicz w Basztową.
Trzy pozostałe historyczne przegubowce obsługujące linię A to Scania CN113ALB, Ikarus 280 (biało-czerwony) i Jelcz 021.
Pierwszą część tego materiału zakończyłem tekstem o węglarce produkcji firmy Astra Vagoane Arad. Tu link. Pozostając w temacie wagonów, za peronami stało ich całkiem sporo. Wiele odstawionych już od dość dawna. Kilka egzemplarzy sfotografowałem.
Jeden z odstawionych za peronami wagonów. Dość charakterystyczny ze względu na swój wygląd - mocno zużyty, zniszczony. To węglarka serii Eaos z PKP Cargo. Nr 82 51 5345760-1.
W składzie z powyższą węglarką stały także talboty. Przedostatni serii Falns nr 31 51 6635623-0 i ostatni także serii Falns nr 31 51 6634117-4.
Widok ogólny na wagony towarowe odstawione na stacji Oświęcim.
Pośród talbotów i węglarek za peronami stacji Oświęcim stały także rzadziej spotykane wagony kryte z odsuwanymi ścianami serii Hbikklls. Używa się ich do przewozu ładunków wrażliwych na warunki atmosferyczne (np. celuloza).
Co do ruchu pociągów, przejechały jeszcze dwa składy towarowe prowadzone ex czechosłowackimi elektrowozami. Byłem wówczas na kładce nad torami.
W stronę Czechowic-Dziedzic jechała Škoda 59E2 z CTL Logistics. Ta oznaczona jako 182 075-2 maszyna to rocznik 1964. Do CTL trafiła w 2008 roku ze słowackich kolei ŽSSK.
Škoda o oznaczeniu 182 075-2 w charakterystycznym malowaniu CTL Logistics.
Natomiast w przeciwną stronę jechała Škoda 61E1. To maszyna nr 183 035-5, rocznik 1971. Ex słowackie koleje ŽSSK Cargo, a obecnie Bulk Transshipment Slovakia. Elektrowóz prowadził skład ładownych węglarek. Wygląda na to, że cały pociąg był firmy Rail Polska.
Škoda 61E1 oznaczona jako 183 035-5 z pociągiem firmy Rail Polska.
W trakcie tej wizyty na stacji Oświęcim powstał także krótki, ponad 3 minutowy film. Zobaczycie na nim przejazd ET41-101, przyjazd z Krakowa Głównego EN57-1327, a następnie przedstawione powyżej Škody. Bohater ostatniej sceny to ET41-021. 2.02.2019.
Kolejny materiał ze stacji Oświęcim już niedługo. Wcześniej zaproszę na inny kolejowy plac budowy – Kraków Płaszów. Tu link do tego wpisu.
18 kwietnia 2018 w Polsce rozpoczęła się sprzedaż nowej serii modelarskiej firmy De Agostini. Jej nazwa to „Kultowe Autobusy PRL-u”. Pierwszy egzemplarz zawierał model Autosana H9-03. Kolejne wydania ukazywały się w cyklu co dwa tygodnie.
Ich zawartość była różna. Także dotycząca pojazdów spoza PRL-u, a nawet spoza bloku krajów socjalistycznych. Nie brakowało także innych pojazdów z Polski, np. kolejnych Autosanów.
Modele autobusów okazały się bardzo popularne i seria ukazuje się nadal. Było już 29 numerów, a De Agostini zapowiada kolejne. Generalnie nie ma problemu z kupieniem „Kultowych Autobusów PRL-u”, jednak dotyczy to zagranicznych marek lub tych mało znanych w Polsce. Kiedy w numerze 22 pojawił się Autosan H10-11 musiałem poświęcić dość sporo czasu i obejść znaczną część Krakowa, aby w końcu go zdobyć. Dosłownie spod lady. Podobnie było z Autosanem H9-35 i Ikarusem 260 w najnowszym wydaniu.
Przyznam, że kilka modeli nabyłem i za jakiś czas będę je prezentował. Zacznę jednak od Jelcza PR-110U ze starszej serii „Kultowe Auta PRL-u” poświęconej głównie osobówkom. Tu link do tego materiału.
Przykładowe modele z kolekcji „Kultowe Autobusy PRL-u”. Autosany H9-35 i H10-11, a za nimi pojazd nie mający nic wspólnego z PRL-em, czyli Leyland-Verheul Holland Coach. Tak zapakowany jest każdy model.
Zbliżenie na Autosana H9-35. Każdy z tych modeli będzie bohaterem oddzielnego wpisu w Blogu Transportowym. Wówczas już bez opakowania :)
Zbliżenie na Autosana H10-11, a za nim Leyland-Verheul Holland Coach.
Scania-Vabis CF76 DII. Ten model nie cieszył się zbyt dużym powodzeniem.
Osoby, które jeszcze nie wiedziały o tej serii De Agostini zapraszam do kiosków. Warto kupić choć jeden egzemplarz. Niedługo na przykład pojawią się kolejne polskie pojazdy: Jelcz Oławka, czy Mielec WR002. Ostatni zapowiedziany numer 34 ma ukazać się 21 sierpnia 2019 i będzie zawierać pojazd bliski mieszkańcom Warszawy. To Chausson APH 520. Mam jednak nadzieję, że na nim kolekcja się nie skończy.
Co ciekawe, seria modeli autobusów jest także dostępna w Czechach. Wystartowała na początku 2019 roku pod nazwą „Kultovní autobusy minulé éry”. Łącznie ma być 80 numerów, więc w Polsce najprawdopodobniej także tyle się ukaże.
Wracam do ubiegłorocznego materiału dotyczącego dojazdu na targi Czech Raildays 2018 z Krakowa. Pisałem wówczas o autobusach (tu link). Teraz pora na pociągi. Po dotarciu na stację Ostrava-Svinov był to mój kolejny środek transportu. Targi odbywają się przy ulicy Mariánskohorskiej, czyli w bezpośrednim sąsiedztwie głównego dworca kolejowego. Można tam dojechać komunikacją miejską i pociągiem. Ta druga opcja okazała się atrakcyjniejsza czasowo i cenowo oraz ciekawa taborowo. Niestety za spisywanie tego tekstu zabrałem się z pewnym opóźnieniem i nie mogę porównać ubiegłorocznych cen biletów na odcinku Ostrava-Svinov - Ostrava hl.n., natomiast obecnie, czyli na czerwiec 2019 bilet kolejowy dla tej relacji (na pociąg osobowy) kosztuje 17 koron, czyli 2,83 zł. Przejazd trwa 7 minut.
Tramwaj (np. linii 8) odcinek ten pokonuje w rozkładowym czasie ponad 20 minut. Konieczny jest zatem zakup biletu na 30 minut za 20 koron (cena od 1 września 2018), czyli w przeliczeniu za 3,33 zł. Cenowo różnica zatem niewielka, ale czasowo spora, zwłaszcza że do przystanku tramwajowego ze stacji Ostrava-Svinov trzeba trochę przejść.
Jak już pisałem, autobus Leo Express z Krakowa (linia ze Lwowa) dowiózł mnie pod dworzec Ostrava-Svinov o godzinie 10:50, czyli blisko z godzinnym opóźnieniem. Do najbliższego pociągu w stronę targów miałem 20 minut. Wystarczająco, aby kupić bilet i zrobić kilka zdjęć.
Przy jednym z peronów stał już podstawiony mój pociąg. Osobowy nr 2935 relacji Ostrava-Svinov (11:10) - Mosty u Jablunkova (Mosty koło Jabłonkowa) na 12:55 przez Bohumín (11:25/26) i Třinec (Trzyniec) na 12:27. Oznaczenie tej trasy w systemie ODIS to S2. Jego standardowa obsługa to trójczłonowy piętrowy ezt serii 471, czyli CityElefant. W tym przypadku była to jednostka nr 082, którą nazwano „Terezka”.
CityElefant nr 082 przewoźnika České dráhy jako linia S2 podstawiony na stacji początkowej Ostrava-Svinov. Odjazdy z częstotliwością co godzinę. Długość trasy 72 km. 19.06.2018.
Za peronami stały dwa składy z elektrowozami. Z pasażerskim złożonym ze słowackich wagonów oczekiwała Škoda 65E1 Kolei Czeskich oznaczona jako 150 222-8. Rocznik 1978. W podróż wyruszy dopiero za kilka godzin, o 16:42 jako międzynarodowy rychlík nr 347 „Detvan“ w relacji Ostrava-Svinov - Český Těšín (Czeski Cieszyn) [17:33/34] – Čadca (18:05/07) – Žilina (18:32/54) - Banská Bystrica (20:26/29) - Zvolen osobná stanica (20:53). Lokomotywa 150 222-8 poprowadzi go do stacji Žilina. Na dalszym odcinku skład przejmie słowacka spalinówka serii 757.
Obok „Detvana“ na możliwość jazdy oczekiwał Siemens Vectron z czeskiej firmy Unipetrol Doprava (należąca do Grupy Orlen). Maszynę tę oznaczono jako 383 051-0. Świeżynka, rocznik 2018.
Siemens Vectron i Škoda 65E1 za peronami stacji Ostrava-Svinov.
Wracam jednak do podróży CityElefantem. Obowiązkowo zająłem miejsce na piętrze, które było wyłącznie do mojej dyspozycji.
Wnętrze górnego pokładu CityElefanta nr 082.
W drodze do Ostravy hl.n. mój pociąg miał jeden postój. Warto o nim wspomnieć, bo to w przypadku kolei rozwiązanie nietypowe, choć w Czechach popularne. Był to postój na przystanku „na żądanie” Ostrava-Mariánské Hory.
CityElefant nr 082 na stacji Ostrava hl.n.
Polski akcent na głównym ostrawskim dworcu kolejowym. ET22-668 z PKP Cargo.
Ze stacji Ostravy hl.n. pieszo, około 10 minutowym spacerem dotarłem na teren targowy. Pełna relacja z targów Czech Raildays 2018 pod tym linkiem.
Wychodząc z obszaru wystawienniczego można było oglądać ruch pociągów na linii w stronę stacji Ostrava střed, o której pisałem tutaj.
Bezpośrednio od strony terenów targowych odstawiono dwa elektrowozy. Pierwszy to Siemens EuroSprinter (nazywany także Taurus) przewoźnika AWT. Oznaczono go jako 183 714-5. Rocznik 2011.
Za nim stała inna wersja EuroSprintera. Pomalowana na czarno maszyna oznakowana jako ES64F4-154. Rocznik 2009. Własność firmy MRCE, która specjalizuje się w leasingu taboru kolejowego.
Maszyna ta była wynajmowana np. przez PKP Intercity i PKP Cargo (kursowała pod oznaczeniem EU45-154).
Siemens EuroSprinter.
Równolegle do widocznych z parkingu targowego bocznych peronów stacji Ostrava hl.n. stały odstawione wagony towarowe. Niektóre wyglądały na nieużywane, mocno zniszczone. Szczególnie zielone cysterny.
Wagony odstawione w części towarowej stacji Ostrava hl.n. W tle pierwszego zdjęcia lokomotywa 754 081-8.
Parking przy targach był bardzo dobrą miejscówką do oglądania i ewentualnej dokumentacji przejeżdżającego taboru, z której korzystało wiele osób odwiedzających Czech Raildays 2018. Ze względu na liczne słupy i inne „przeszkadzacze” ograniczyłem się do nagrywania filmu. Zobaczycie na nim pociąg prywatnego przewoźnika RegioJet nr IC 1014 relacji Havirov (14:07) – Praha hl.n. (17:52). Prowadzi go Škoda 99E2 oznaczona jako 162 117-6. Rocznik 1991. Odkupiona od włoskiego przewoźnika Ferrovie Nord z Mediolanu.
Następnie przejeżdża rychlík nr 1127 w relacji Olomouc hlavní nádraží (11:04) – Bruntál (12:23/26) – Krnov (12:51/13:06) - Opava východ (13:33/37) - Ostrava střed (14:15). Tworzy go biało-niebieski wagon motorowy serii 843, biało-czerwony wagon doczepny serii Btn753 i biało-niebieski sterowniczy serii Bftn791.
Kolejny pociąg nadjechał już po kilku minutach. To prowadzony „brejlovcem” osobowy nr 3158 relacji Ostrava hl.n. (14:21) - Frýdek-Místek (14:55/59) - Frýdlant nad Ostravicí (15:12). Lokomotywa serii 754, której numeru niestety nie ustaliłem.
Następny bohater nagrania to manewrujący „brejlovec”, czyli 754 081-8. Pisałem już o nim w tym materiale.
Spalinówka docelowo podpięła się do składu osobowego nr 3138 relacji Ostrava hl.n. (14:51) - Frýdek-Místek (15:25/29) - Frýdlant nad Ostravicí (15:42/46) - Frenštát pod Radhoštěm město (16:13). To właśnie z tym pociągiem widać ją w następnej scenie. Odjazd ze stacji Ostrava hl.n. nagrywany z pierwszego wagonu.
Wysiadłem na przystanku Ostrava-Stodolní, gdzie powstała końcowa część filmu, czyli odjazd 754 081-8 i przejazd luzem lokomotyw AWT serii 740 (pierwsza to 740 551-7).
Przyznam, że przejazd pociągiem wagonowym prowadzonym przez lokomotywę spalinową był dla mnie prawdziwą „kolejową wisienką na torcie”. Ostatni raz takim składem jechałem bardzo dawno temu, chyba jeszcze w latach 90-tych, pomiędzy Kędzierzynem-Koźlem, a Świdnicą.
„Brejlovec” nr 754 081-8 na stacji Ostrava hl.n. gotowy do odjazdu z pociągiem osobowym nr 3138 w kierunku: Frenštát pod Radhoštěm město. Ta trasa w systemie ODIS ma nr S6. Do pokonania odległość 48 km. W chwili wykonania zdjęcia lokomotywa miała zgaszony silnik. Został uruchomiony bezpośrednio przed odjazdem. Linia S6 kursuje z maksymalną częstotliwością co 30 minut, w różnych wariantach (inne stacje końcowe, najdłuższa wersja do miejscowości Valašské Meziříčí, odległość 72 km).
Wnętrze pierwszego wagonu pociągu nr 3138. To seria Bdtee286.
Lokomotywa 754 081-8 właśnie wyruszyła ze stacji Ostrava hl.n. Po prawej stronie stojący przy wyjściu z terenów targowych Siemens EuroSprinter z AWT.
Nim wsiadłem do składu prowadzonego „brejlovcem” sfotografowałem pociąg osobowy nr 3058 relacji Ostrava hl.n. (14:49) - Studénka (15:11/16) - Mošnov,Ostrava Airport (15:24). W systemie ODIS to linia S4. Obsługiwała go dwuczłonowa Škoda 7Ev nazywana RegioPanter. Własność przewoźnika České dráhy. Pojazd oznaczony jako 650 008-6.
Lokomotywa 740 551-7 z AWT (+ inna 740) przejeżdżają przez przystanek Ostrava-Stodolní.
Nie były to jednak ostatnie kolejowe atrakcje tego dnia. Spory materiał filmowy i fotograficzny powstał jeszcze na stacji Ostrava-Svinov.
