Zgodnie ze styczniową zapowiedzią (tu link) ponownie zapraszam do Głuchołaz. Tym razem już nie w temacie kolejowym, lecz autobusowym.
Przy ul. Wyszyńskiego, obok stacji Głuchołazy Miasto (na której obecnie pociągi kończą bieg – odcinek do Głuchołaz Zdroju nie jest przejezdny) znajduje się miejscowy dworzec autobusowy. Trafiłem tam w sobotę, 22 kwietnia 2017. Wówczas na placu postojowym stało kilka autobusów. W większości Setry. Wszystkie serii S315. Łącznie cztery egzemplarze. Trzy z PKS Nysa i jedna sztuka z Arrivy, oddział z pobliskiego Prudnika. Przyznam, że bardzo lubię serię S315, dlatego ucieszyło mnie takie jej skupisko.
W rogu placu postojowego zaparkowała Setra z PKS Nysa o rejestracji ONY SF01. Rocznik 1996. Jedyny przedstawiciel modelu S315 NF. Niestety Internet milczy na temat jej wcześniejszego, pewnie niemieckiego właściciela.
W części środkowej placu obok siebie stały trzy pozostałe Setry. Wszystkie to przedstawicielki modelu S315 UL. Od strony stacji Głuchołazy Miasto zaparkował egzemplarz o rejestracji ONY ML92. Rocznik 1995. Własność PKS Nysa, choć na pojeździe nie znalazłem informacji na ten temat. W Nysie od 2015 roku. Wcześniej była eksploatowana w Finlandii, przez przewoźnika Lehdon Liikenne Oy z miejscowości Turenki. Nadal posiada jego malowanie firmowe oraz logotyp (charakterystyczny znaczek na ścianie przedniej, pod tablicą kierunkową).
Obok stała biała Setra S315 UL o liczbowo kolejnej rejestracji, czyli ONY ML93. Na tym pojeździe naklejono informacje o przewoźniku, czyli PKS Nysa. To także rocznik 1995, ale nie udało mi się znaleźć informacji, jaka firma eksploatowała ją, nim w 2015 roku trafiła do Nysy. Biały kolor niestety nie pomaga w takich poszukiwaniach.
Ostatnia, trzecia Setra S315 UL to własność Arrivy. Pojazd oznaczony rejestracją OPR 8A62 jest eksploatowany przez oddział w Prudniku. To rocznik 1997. Przyznam, że jej malowanie najbardziej przypadło mi do gustu. Niestety już niedługo autobusy Arrivy znikną z dróg tej części Polski. Oddziały w Prudniku i Kędzierzynie-Koźlu zostaną zlikwidowane. Przewoźnik tę decyzję argumentuje niską rentownością kursów, a w zasadzie jej brakiem – te zakłady przynosiły straty. Jak podano w listopadzie 2018, zakończą one działalność 1 lipca 2019 (ostatni dzień przewozów 30 czerwca). Oprócz placówek w Kędzierzynie-Koźlu i Prudniku zamknięte zostaną także bazy w Węgorzewie, Kętrzynie, Bielsku Podlaskim i Sędziszowie Małopolskim. Niestety.
Obok Setr zaparkował także przedstawiciel innej marki. Renault Iliade o rejestracji ONY FV22. Rocznik 2001. Niestety nie posiadał żadnych informacji o przewoźniku.
Ostatni, a jednocześnie najmniejszy z zaparkowanych na dworcu autobusów to Indcar Wing. Produkt hiszpańskiej firmy karosującej podwozia. Rocznik 2001 o rejestracji DST 13959. Właścicielem tego dość egzotycznego pojazdu jest firma Marbus ze Strzelina. Na umieszczonej w przedniej szybie tablicy kierunkowej informacja, że autobus obsługuje przewozy pracownicze w relacji Nysa – Pietrzykowice (miejscowość w rejonie Wrocławia). Głuchołazy nie leżą na tej trasie (są w przeciwną stronę), najprawdopodobniej więc mieszka tu kierowca Indcara.
Wracając z Głuchołaz zatrzymałem się jeszcze w Głogówku, na tamtejszym dworcu autobusowym. Było tam zaparkowanych kilka autobusów Arrivy. Przedstawię je już niedługo. Tu link do tego materiału.
Przy ul. Wyszyńskiego, obok stacji Głuchołazy Miasto (na której obecnie pociągi kończą bieg – odcinek do Głuchołaz Zdroju nie jest przejezdny) znajduje się miejscowy dworzec autobusowy. Trafiłem tam w sobotę, 22 kwietnia 2017. Wówczas na placu postojowym stało kilka autobusów. W większości Setry. Wszystkie serii S315. Łącznie cztery egzemplarze. Trzy z PKS Nysa i jedna sztuka z Arrivy, oddział z pobliskiego Prudnika. Przyznam, że bardzo lubię serię S315, dlatego ucieszyło mnie takie jej skupisko.
W rogu placu postojowego zaparkowała Setra z PKS Nysa o rejestracji ONY SF01. Rocznik 1996. Jedyny przedstawiciel modelu S315 NF. Niestety Internet milczy na temat jej wcześniejszego, pewnie niemieckiego właściciela.
Setra S315 NF z PKS Nysa.
Obok stała biała Setra S315 UL o liczbowo kolejnej rejestracji, czyli ONY ML93. Na tym pojeździe naklejono informacje o przewoźniku, czyli PKS Nysa. To także rocznik 1995, ale nie udało mi się znaleźć informacji, jaka firma eksploatowała ją, nim w 2015 roku trafiła do Nysy. Biały kolor niestety nie pomaga w takich poszukiwaniach.
Ostatnia, trzecia Setra S315 UL to własność Arrivy. Pojazd oznaczony rejestracją OPR 8A62 jest eksploatowany przez oddział w Prudniku. To rocznik 1997. Przyznam, że jej malowanie najbardziej przypadło mi do gustu. Niestety już niedługo autobusy Arrivy znikną z dróg tej części Polski. Oddziały w Prudniku i Kędzierzynie-Koźlu zostaną zlikwidowane. Przewoźnik tę decyzję argumentuje niską rentownością kursów, a w zasadzie jej brakiem – te zakłady przynosiły straty. Jak podano w listopadzie 2018, zakończą one działalność 1 lipca 2019 (ostatni dzień przewozów 30 czerwca). Oprócz placówek w Kędzierzynie-Koźlu i Prudniku zamknięte zostaną także bazy w Węgorzewie, Kętrzynie, Bielsku Podlaskim i Sędziszowie Małopolskim. Niestety.
Setry S315 UL ustawione na placu postojowym przy ul. Wyszyńskiego.
Powyższa Setra S315 UL (lub inna taka sama) na terenie bazy wcześniejszego właściciela, czyli Lehdon Liikenne Oy w miejscowości Turenki. Sierpień 2011. Źródło: Google Street View.
Renault Iliade zaparkował obok Setr S315 UL.
Ostatni, a jednocześnie najmniejszy z zaparkowanych na dworcu autobusów to Indcar Wing. Produkt hiszpańskiej firmy karosującej podwozia. Rocznik 2001 o rejestracji DST 13959. Właścicielem tego dość egzotycznego pojazdu jest firma Marbus ze Strzelina. Na umieszczonej w przedniej szybie tablicy kierunkowej informacja, że autobus obsługuje przewozy pracownicze w relacji Nysa – Pietrzykowice (miejscowość w rejonie Wrocławia). Głuchołazy nie leżą na tej trasie (są w przeciwną stronę), najprawdopodobniej więc mieszka tu kierowca Indcara.
Indcar Wing ustawiony na końcu placu postojowego.
