niedziela, 10 stycznia 2016

KrAZ 63221 pompa


W Blogu Transportowym co jakiś czas zamieszczam wpisy poświęcone mojej ulubionej marce ciężarówek, czyli KrAZ-owi. Ostatnio pisałem o tych pojazdach w kwietniu 2015 (link). Bohaterem tego wpisu jest model 63221 pompa. Zabudowa ta powstała we współpracy KrAZ-a z firmą „Tital”, która specjalizuje się w projektowaniu i produkcji pojazdów pożarniczych i specjalnych.

Ta specjalistyczna zabudowa wyposażona w pompę MPU-320 została zbudowana z myślą o dużych gospodarstwach rolnych oraz firmach, zakładach, w których przerwa w dostawie wody (np. wynikająca z braku zasilania) może niekorzystnie wpłynąć na proces produkcji oraz zagrozić bezpieczeństwu. Szczególnie ten ostatni czynnik będzie ważny w trakcie użytkowania prezentowanego na poniższych zdjęciach pojazdu. Jego nabywcą jest Południowoukraińska Elektrownia Jądrowa zlokalizowana w pobliżu miasta Jużnoukrajinśk w obwodzie mikołajowskim.


KrAZ 63221 pompa


Zabudowę wykonano na podwoziu KrAZ 63221 z napędem 6x6. Jest to bardzo popularny pojazd o ładowności 21 ton wykorzystywany pod różne specjalistyczne specyfikacje na Ukrainie i w krajach Wspólnoty Niepodległych Państw. Pompa została zabudowana w specjalnym kontenerze. Może bez przeszkód pracować w trakcie trzęsienia ziemi o sile do 8 stopni w skali Richtera. Temperatury zewnętrzne, przy których działa to zakres od -40oC do +50oC. Dopuszczalne ciśnienie atmosferyczne od 630 do 800 mm Hg. Pompa może tłoczyć substancje o temperaturach od +5 do +80oC.


KrAZ 63221 pompa


Do wspomnianej elektrowni w połowie 2015 roku trafiły trzy takie KrAZ-y 63221.


Blog Transportowy na Facebooku

środa, 6 stycznia 2016

Nowych Solarisów coraz więcej


Solarisów najnowszej generacji systematycznie przybywa. Producent tych autobusów co jakiś czas publikuje komunikaty o nowych nabywcach. Przykładowo w połowie grudnia 2015 zamieszczono informację, że po Niemczech, Polsce, Austrii i Włoszech kolejnym państwem, do którego trafiły najnowsze Solarisy jest Norwegia. Dwa takie pojazdy kupiła firma Norgesbuss AS z Oslo.

„Z radością oczekiwaliśmy na moment, kiedy nowoczesne Urbino wyjadą na ulice Oslo. Pojazdy, które zaczęły obsługiwać stołeczne linie, są pierwszymi Solarisami nowej generacji na skandynawskim rynku. Nowe Urbino 12 powiększą tym samym już dużą liczbę autobusów marki Solaris w naszym mieście”, powiedział Atle Rønning, dyrektor naczelny Norgesbuss AS.

Nowe Solarisy Urbino 12, o których mowa napędzane są przez silnik DAF/Paccar MX 11 o mocy 240 kW, sprzężony ze skrzynią biegów Voith Diwa 6. Są w pełni klimatyzowane, a oświetlane przy zastosowaniu technologii LED (wnętrze oraz zewnętrzne światła dzienne). Mają po 30 (+2) miejsc siedzących.

Marka Solaris jest obecna w stolicy Norwegii od 2006 roku. Od tego czasu do Oslo dostarczono łącznie 62 egzemplarze wcześniejszych wersji tego pojazdu. W 2014 roku Norgesbus AS zamówił 46 autobusów Solaris Urbino 12 wyposażonych w silniki Euro-6. Zgodnie z umową Solaris utworzył także punkt serwisowy, zlokalizowany w północnej części Oslo.


Solaris Urbino 12, Norgesbus AS

Solaris Urbino 12, Norgesbus AS
Solaris Urbino 12 #8089 dla Norgesbus AS.


Solaris Urbino 12, SUN Novara
Nowy Solaris Urbino 12 dla SUN Novara. To jednocześnie 500. Solaris we Włoszech. Autobus dostarczono w październiku 2015. Fot. Mario Finotti.


Również w Polsce stopniowo przybywa najnowszych Solarisów. Producent zdobywa kolejne zamówienia i tak np. 14 egzemplarzy nowego Urbino 12 w pierwszej połowie 2016 roku trafi na ulice Jastrzębia-Zdroju. Ich właścicielem zostanie firma Warbus, która tymi pojazdami będzie obsługiwać linie tamtejszego Międzygminnego Związku Komunikacyjnego.

Aż 60 egzemplarzy nowych Urbino 12 w 2016 roku powinno pojawić się w Krakowie. Tamtejsze MPK ostatniego dnia grudnia 2015 poinformowało, że to Solaris wygrał ogłoszony jesienią duży przetarg. Miejski przewoźnik kupuje także inne pojazdy, zatem bez wątpienia w stolicy Małopolski kończy się eksploatacja Jelczy M121MB.


Jelcz M121MB, MPK Kraków
Dostawy nowych Solarisów Urbino 12 do Krakowa będą wiązały się z wycofywaniem kolejnych egzemplarzy Jelczy M121MB, najprawdopodobniej wszystkich. Tu autobus #DJ658, rocznik 1999. Pojazd obsługując linię 139 w stronę Bronowic Małych przejeżdża przez rondo Hipokratesa. 3.07.2010.


Pod koniec grudnia 2015 Solaris poinformował o dużych zamówieniach do Izraela. Trafi tam łącznie 110 pojazdów. Pierwszy z trzech kontraktów dotyczy dostawy 60 egzemplarzy Solarisów Urbino 12 dla przewoźnika DAN z Tel Awiwu. To jeden z największych operatorów autobusowych w Izraelu. Drugi kontrakt to 30 sztuk Urbino 12 dla firmy Egged. Pojazdy będą obsługiwać głównie linie miejskie w Tel Awiwie, chociaż całkiem możliwe jest, że część z nich będzie można zobaczyć również na ulicach Jerozolimy. Ostatnie, trzecie zamówienie złożyła firma Afifi Group z Nazaretu. Obejmuje ono 20 autobusów, w tym 10 międzymiastowych InterUrbino oraz 10 miejskich Urbino 12. Wszystkie 110 autobusów będzie dostarczonych odbiorcom w okresie od marca do maja 2016.

Warto jeszcze dodać, że już teraz po Izraelu jeździ około 200 Solarisów (modele Urbino i InterUrbino), które dostarczane były od 2012 roku. Ich producent nie informował zbyt intensywnie o tamtych dostawach, dlatego jakiś czas temu byłem bardzo zdziwiony, gdy mijałem się z kolumną Urbino 12 z hebrajskimi napisami na wyświetlaczach. Niestety nim wyjąłem aparat, autobusy przejechały. Było to na ul. Igołomskiej w Krakowie.


Solaris InterUrbino, Afifi Group Nazaret
Przykładowy Solaris InterUrbino w Izraelu. Tu egzemplarz należący do Afifi Group.


Solaris Urbino 12, Izrael
Przykładowy Solaris Urbino 12 w Izraelu, Nazaret.


Blog Transportowy na YouTube, kanał Lukaszwo - Transport Movies

sobota, 2 stycznia 2016

Berlin Zoologischer Garten


W Berlinie jest wiele dworców kolejowych. Jeden z bardziej znanych to bez wątpienia Berlin Zoologischer Garten. Położony w części zachodniej miasta pełnił funkcję głównej stacji kolejowej „kapitalistycznego Berlina”. Niestety przy okazji słynął także z dość licznie okupujących go narkomanów i prostytutek. Na ten temat powstała nawet książka („My, dzieci z dworca Zoo”). Zespół muzyczny U2 napisał  piosenkę o tym dworcu: „Zoo Station”. Również i inni wykonawcy tworzyli utwory związane z opisywanym miejscem. Obecnie stacja Berlin Zoologischer Garten straciła na znaczeniu. Korzystają z niej pociągi lokalne i regionalne oraz S-Bahn (linie S5, S7 i S75), a w pobliżu znajdują się podziemne stacje metra linii U2 i U9. Nazwa dworca związana jest z położonym tuż obok ogrodem zoologicznym. Piękne miejsce, którego odwiedzenie polecam, szczególnie warto zobaczyć oceanarium.

Dworzec Berlin Zoologischer Garten jest nie tylko słynny, ale i historyczny. Otwarto go 7 lutego 1882 roku. W latach 1934 – 1940 został przebudowany. Wówczas dobudowano trzeci peron, przeznaczony dla linii S-Bahn, czyli szybkiej kolei miejskiej. Taki układ pozostał do dziś: jeden peron dla S-Bahnu i dwa dla „zwykłej” kolei.

Ruch pociągów na opisywanym dworcu jest dość spory. Składy S-Bahn jadą praktycznie jeden za drugim. Ze stacji Zoologischer Garten korzystają trzy linie. To S5 (Spandau — Strausberg Nord, częstość co 10 minut w dzień roboczy, ale nie wszystkie składy jadą po całej trasie, np. skrócone relacje do stacji Hoppegarten, czy Strausberg), S7 (Potsdam Hauptbahnhof – Ahrensfelde, także co 10 minut w dzień roboczy) i S75 (Westkreuz – Wartenberg, również co 10 min. w dzień roboczy). Zatem w każdą stronę pociągi jadą nawet co dwie minuty (w dzień roboczy  odstępy pomiędzy pociągami: 3 minuty, 2 minuty, 5 minut i znów na przemian, jadą po kolei linie S7, S5 i S75). Pociągi regionalne również jeżdżą dość często, zmierzając do takich miejscowości jak np. Magdeburg, Frankfurt nad Odrą, czy Cottbus.

Na dworcu Berlin Zoologischer Garten pojawiłem się kilka razy, ale zawsze było to związane wyłącznie z przesiadkami. W dodatku dotyczyło tylko peronu dobudowanego dla S-Bahnu. Na dokładniejsze oglądanie obiektu, czy fotografowanie go po prostu nie było czasu. Pewne materiały jednak mam, choć ich powstanie było bardziej związane z dokumentacją taboru kolei miejskiej, niż samej stacji. Zatem poniżej peron S-Bahn i jednostki serii 481/482. To przedstawiciele najmłodszego taboru kursującego po sieci berlińskiej kolei miejskiej. Dostarczono je w latach 1996 – 2004. Wytwarzane przez różnych producentów, a w zasadzie przez jednego, ale pod kilkoma nazwami związanymi ze zmianami właścicieli. Pierwsze egzemplarze otrzymywały tabliczki znamionowe DWA AEG (gdzie skrót DWA to Deutsche Waggonbau AG), późniejsze DWA ADtranz, a ostatnie Bombardier.

Ze względu na charakterystyczną przednią szybę, mieszkańcy Berlina pociągom tym nadali ksywkę „gogle”. Wagony z kabiną motorniczego posiadają oznaczenie 481, a te bez kabiny 482. Standardowo zestawiane są 8-wagonowe pociągi, które łączy się z czterech dwuwagonowych zestawów 481+482. Pomiędzy daną parą wagonów 481+482 pasażerowie mogą przechodzić. Cały skład tworzony jest według następującego schematu: 481/482+482/481+481/482+482/481. Łącznie do Berlina trafiło 500 jednostek 481/482.


S-Bahn Berlin Zoologischer Garten, seria 481/482
Ośmioczłonowy pociąg S-Bahn linii S7 złożony z czterech jednostek 481/482 w trakcie postoju na stacji Berlin Zoologischer Garten. Za chwilę skład ruszy w stronę stacji końcowej Ahrensfelde. Widoczny pierwszy człon ma nr 481 402-6 i jest połączony w całość z bezkabinowym 482 402-5. Rok produkcji 2002. Oznaczeń kolejnych jednostek 481/482 niestety nie udało mi się ustalić. Za przeszkloną ścianą po prawej stronie znajduje się starsza część dworca dla pociągów lokalnych i regionalnych. 2.05.2014.


S-Bahn Berlin Zoologischer Garten, seria 481/482
Na stację Berlin Zoologischer Garten wjeżdża pociąg linii S7 w przeciwnej relacji, czyli do Wannsee. Obecnie S7 jeździ dalej, do Potsdam Hauptbahnhof. Skład serii 481/482. 2.05.2014.


S-Bahn Berlin Zoologischer Garten, seria 481/482

S-Bahn Berlin Zoologischer Garten, seria 481/482
Ten sam pociąg linii S7 do Wannsee w trakcie postoju na stacji. Jego końcowa część, czyli jednostka 482 410-8/481 410-9. Produkcja Bombardier w roku 2002. Oznaczeń trzech pozostałych jednostek 481/482 nie ustaliłem. 2.05.2014.


Na dworcu Berlin Zoologischer Garten udało mi się nakręcić krótki film przedstawiający odjazd i wjazd 8-wagonowych pociągów złożonych z jednostek serii 481/482. Składy obsługują linię S7. Najpierw jednostka 481 402/482 402 + … + 482/481 odjeżdża w stronę stacji Ahrensfelde. Następnie widać wjazd pociągu do stacji Wannsee. Ustaliłem jedynie oznaczenie ostatniego zestawu, czyli 482 410/481 410.




W przejściu podziemnym prowadzącym na perony stacji Zoologischer Garten ustawiono makietę kolejową. Pomysł bardzo ciekawy, ale od razu zacząłem zastanawiać się, jak to możliwe, że nikt jej nie zniszczył, nie okradł. Szybko jednak odkryłem, że makieta stoi w zasięgu kamery.


Berlin Zoologischer Garten, makieta kolejowa
Makieta kolejowa w przejściu na perony stacji Berlin Zoologischer Garten. Pociągi ruszają po wrzuceniu monety. 


Berlin Zoologischer Garten, makieta kolejowa

Berlin Zoologischer Garten, makieta kolejowaBerlin Zoologischer Garten, makieta kolejowa
Detale makiety. Oprócz pociągów, budynków i różnych samochodów zobaczymy na niej np. dwa pożary - ktoś miał ciekawy pomysł na przedstawienie dymu.


Berlin zoo, oceanarium

Berlin zoo, oceanariumBerlin zoo, oceanarium
Obok opisywanego dworca znajduje się zoo. Warto tam zajrzeć. Szczególnie polecam oceanarium. Tu kilka zdjęć w nim wykonanych.


Temat berlińskiej sieci S-Bahn jeszcze powróci. Będzie trochę więcej materiałów poświęconych serii 481/482.


Zamów bezpłatny newsletter

środa, 30 grudnia 2015

Dwie przegubowe Setry w Krakowie


Na temat przegubowych Setr przyjeżdżających do Krakowa pisałem już dwukrotnie. Ostatni raz w styczniu 2015 (link). Od kilku miesięcy na ulicach stolicy Małopolski pojawia się powód, dla którego do sprawy warto powrócić. To kolejny przegubowiec tej marki, również własność Przedsiębiorstwa Budowlano-Handlowo-Transportowego „Edmund Leś”.

Mowa o biało-niebieskiej Setrze SG221 UL o rejestracji KBR 9P49. Rocznik 1994, VIN WKK14800001010298 (za stroną Bezpieczny Autobus). Pojazd został sprowadzony z Niemiec, z miejscowości Rheda-Wiedenbrück w Nadrenii Północnej-Westfalii. Był tam eksploatowany przez firmę TWE, która obsługuje 26 numerowanych linii międzymiastowych. Przegubowiec zachował oryginalne malowanie zakładowe wcześniejszego właściciela, wraz z numerem taborowym 943. Na boki naklejono mu reklamę firmy Leś.

Na bocznej tablicy kierunkowej Setra ma ustawioną trasę nr 71 łączącą miejscowości Gütersloh i Versmold przez Marienfeld i Harsewinkel. Czas przejazdu całą linią wynosi około godziny. Obecnie firma TWE nie obsługuje linii 71, na której kursują pojazdy DB Bahn Ostwestfalen-Lippe-Bus.


Setra SG221 UL, Przedsiębiorstwo Budowlano-Handlowo-Transportowe „Edmund Leś”

Setra SG221 UL, Przedsiębiorstwo Budowlano-Handlowo-Transportowe „Edmund Leś”

Setra SG221 UL, Przedsiębiorstwo Budowlano-Handlowo-Transportowe „Edmund Leś”
Przegubowa nowość w Krakowie w trakcie całodziennej przerwy w rejonie głównej siedziby Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu. 23.05.2015.


Zakup biało-niebieskiej Setry nie wiązał się z likwidacją zielonej. Oba przegubowce nadal jeżdżą i w dzień oczekują na kurs powrotny do Brzeska na uliczkach w rejonie siedziby krakowskiego ZIKiT-u przy ul. Centralnej.


Setra SG221 UL, Przedsiębiorstwo Budowlano-Handlowo-Transportowe „Edmund Leś”

Setra SG221 UL, Przedsiębiorstwo Budowlano-Handlowo-Transportowe „Edmund Leś”
Zielona przegubowa Setra także jest eksploatowana. Postój w rejonie ul. Centralnej. 10.07.2015.


W drogę powrotną do Brzeska Setry wyruszają przed godziną 17:00. Na pewno z ul. Centralnej jadą przez al. Pokoju, zabierając pracowników z przystanku przy Plazie. Jaka jest dalsza trasa – nie wiem, ale zdecydowanie nie ma już wariantu przez ul. Igołomską, o którym pisałem w 2011 roku. Zieloną Setrę widziałem wjeżdżającą na autostradę z ul. Rybitwy.


Setra SG221 UL, Przedsiębiorstwo Budowlano-Handlowo-Transportowe „Edmund Leś”

Setra SG221 UL, Przedsiębiorstwo Budowlano-Handlowo-Transportowe „Edmund Leś”

Setra SG221 UL, Przedsiębiorstwo Budowlano-Handlowo-Transportowe „Edmund Leś”
Najnowsza przegubowa Setra na al. Pokoju w Krakowie, na wysokości galerii Plaza. 27.07.2015.


Blog Transportowy na Facebooku

niedziela, 27 grudnia 2015

Rajd Krak 2013 – trzecia część

Piękne osobówki w Krakowie. Ponownie zapraszam na Rynek Główny. Zobaczcie trzecią część fotorelacji z Międzynarodowego Rajdu Pojazdów Zabytkowych Krak 2013. Tu link do wcześniejszego odcinka. 


Ten samochód już pojawił się w Blogu Transportowym, w relacji z Kraka 2012 (link). „Maszyna do szycia”, czyli Singer. Dokładnie Singer 9 Roadster, który przyjechał z Poznania:


Singer 9 Roadster, Rajd Krak 2013


Słynne Porsche 911 Carrera. W produkcji od 1964 roku. Auto przez lata przechodziło różne modyfikacje, ale jego charakterystyczne kształty nie ulegały zmianie. Model 911 Carrera nadal znajduje się w ofercie producenta. Swoisty ewenement. Niemcy pobili więc (pod względem długości produkcji) kultowe radzieckie ciężarówki ZiŁ i GAZ. Prezentowany egzemplarz niestety jest lekko uszkodzony. W jednej z relacji z rajdu przeczytałem, że dwa ze startujących samochodów miały wypadki. W jeden z nich jakiś „geniusz” wjechał cofając na oślep, a drugiego zniszczył taksówkarz nagle otwierając drzwi swojego auta. Carrera jest zatem jednym z tych pechowców:


Porsche 911 Carrera, Rajd Krak 2013


Piękny Wartburg 312 De-lux z roku 1963. Jak podaje strona internetowa Automobilklubu Krakowskiego, pojazd jest w stanie oryginalnym, nie był restaurowany:


Wartburg 312 De-lux ,Rajd Krak 2013


Maleństwo, które prezentowałem już w relacji z rajdu Krak 2012. To Morris Mini z roku 1977:



Morris Mini, Rajd Krak 2013



Produkowana w latach 1963 – 1976 Lancia Fulvia także uczestniczyła w Kraku 2012 (link). Był to egzemplarz, który przyjechał z Włoch. W edycji 2013 zaprezentowano pojazd, który do Krakowa dotarł z Warszawy:


Lancia Fulvia, Rajd Krak 2013


 Słynny Ford Mustang, tu w wersji kabriolet:


Ford Mustang kabriolet, Rajd Krak 2013


To jeszcze nie wszystkie piękne oldtimery, które udało mi się sfotografować w trakcie rajdu Krak 2013. Do tematu powrócę.


Wpisy Rajd Krak 2013 część Iczęść II i część IV
Wpisy Rajd Krak 2012 część I, część IIczęść III 


Blog Transportowy na Google +

czwartek, 24 grudnia 2015

Airbus A350 XWB


Dawno już nie pisałem o najnowszym „dziecku” Airbusa, czyli o modelu A350 XWB. Ostatni wpis na jego temat zamieściłem w marcu 2014, a dotyczył on trwających testów tego nowoczesnego samolotu (link). Testy dawno zakończyły się, a maszyny już latają w barwach czterech przewoźników. W tym materiale prezentuję zdjęcia wszystkich „pierwszych maszyn” danych linii, zaczynając od końca.

Czwartym na świecie przewoźnikiem lotniczym i jednocześnie pierwszym z Ameryki, który rozpoczął eksploatację modelu A350 jest brazylijski TAM Linhas Aéreas. Te posiadające ponad 160 maszyn linie 17 grudnia 2015 odebrały swój pierwszy egzemplarz omawianej maszyny. Biało-czerwonego Airbusa A350-941 oznaczono jako PR-XTA.


Airbus A350-941, PR-XTA, TAM Linhas Aéreas
Airbus A350-941 o rejestracji PR-XTA w trakcie startu.


TAM Linhas Aéreas wraz z LAN Airlines z Chile tworzą grupę LATAM Airlines Group, która łącznie zamówiła aż 27 Airbusów A350 XWB. Maszyna nr PR-XTA w styczniu 2016 rozpocznie obsługę wewnętrznej brazylijskiej trasy Sao Paulo – Manaus. Później samolot przejdzie na obsługę rejsów międzynarodowych z Sao Paulo do Miami i Orlando w USA oraz do Madrytu.


Airbus A350-941, PR-XTA, TAM Linhas Aéreas

Airbus A350-941, PR-XTA, TAM Linhas Aéreas
Airbus A350-941 o rejestracji PR-XTA linii TAM Linhas Aéreas.


Trzecim na świecie, a jednocześnie pierwszym w Europie przewoźnikiem eksploatującym model A350 są fińskie linie Finnair. Uroczyste przekazanie egzemplarza oznaczonego rejestracją OH-LWA odbyło się 7 października 2015. Obecnie stałe zadanie tej maszyny to obsługa relacji Helsinki – Szanghaj.

Drugi Airbus A350-941 został dostarczony do Finnair w grudniu 2015. To maszyna o rejestracji OH-LWB.


Airbus A350-941, OH-LWA, Finnair

Airbus A350-941, OH-LWA, Finnair
Pierwszy dla Europy, fiński Airbus A350-941 o rejestracji OH-LWA rozpoczyna swój dziewiczy lot z lotniska we francuskiej Tuluzie. 17.09.2015.


Drugi w kolejności przewoźnik, który rozpoczął eksploatację najnowocześniejszego Airbusa to Vietnam Airlines z siedzibą w Hanoi. Oznaczony rejestracją VN-A886 samolot dostarczono tym liniom 30 czerwca 2015. Od tamtego czasu Vietnam Airlines eksploatują także trzy inne Airbusy A350-941, które przekazano we wrześniu, październiku i w grudniu. Opisywana maszyna nr VN-A886 ostatnio regularnie obsługuje międzynarodowe loty relacji Hanoi – Paryż oraz lokalne po terenie Wietnamu Hanoi - Ho Chi Minh (dawny Sajgon). Nowe Airbusy dla Vietnam Airlines leasinguje firma AerCap.


Airbus A350-941, VN-A886, Vietnam Airlines

Airbus A350-941, VN-A886, Vietnam Airlines
Maszyna o rejestracji VN-A886 linii Vietnam Airlines w trakcie lotu.


I tak dotarliśmy do pierwszego na świecie przewoźnika eksploatującego Airbusa A350 XWB. Dokładnie 22 grudnia 2014 producent poinformował, że taką maszynę odebrały linie Qatar Airways z Kataru. Samolot otrzymał rejestrację A7-ALA. Obecnie najczęściej lata on z miasta Doha (stolica Kataru) do Singapuru.

Linie Qatar Airways nie tylko są pierwszymi, które rozpoczęły eksploatację modelu A350. Mają go też najwięcej na świecie, bo łącznie aż 7 egzemplarzy.


Airbus A350-941, A7-ALA, Qatar Airways

Airbus A350-941, A7-ALA, Qatar Airways
Pierwszy na świecie eksploatowany liniowo Airbus A350-941, czyli A7-ALA z  Qatar Airways. Na zdjęciach jeszcze z próbną rejestracją F-WZFA.


Poniżej film nagrany przez Airbusa pokazujący, jak powstawał pierwszy na świecie liniowy A350 XWB, czyli A7-ALA z Qatar Airways.




Film promocyjny linii Qatar Airways:


Niestety to nagranie jest niedostępne.


Materiał z oficjalnej prezentacji A7-ALA:




Jak podaje Airbus, złożono już ponad 580 zamówień na model A350 XWB serii 900. 


Blog Transportowy na Facebooku

wtorek, 22 grudnia 2015

Street View – kolejne państwa


W Blogu Transportowym co jakiś czas publikuję zdjęcia zamieszczone przez firmę Google na Street View. Ta usługa jest bardzo przydatna, ale niestety nadal sporo krajów nie jest nią objętych. Stopniowo jednak zmienia się to i wirtualne podróże można odbywać po coraz większym rejonie świata. Np. niedawno na Street View pojawiły się Turcja i Bangladesz. Jest też Kambodża, do której zapraszam w tym wpisie.

Osobiście Kambodża kojarzy mi się z ryżem (zerknijcie na opakowania – większość dostępnego w Polsce pochodzi właśnie z tamtego kraju) i z Czerwonymi Khmerami. Państwo dla Europejczyka mocno egzotyczne. Zdjęcia, które poniżej prezentuję powstały w prowincji o nazwie Tbong Khmum, w małej miejscowości na drodze nr 73. Google wykonało je w listopadzie 2013.

W Polsce pod marką Mitsubishi występują głównie osobówki i małe ciężarówki. W Kambodży pod tą nazwą pojawiają się także większe i cięższe pojazdy. Poniżej trójosiowe Mitsubishi Fuso załadowane dość konkretnie.


Mitsubishi Fuso, Google Street View

Mitsubishi Fuso, Google Street View

Mitsubishi Fuso, Google Street View

Mitsubishi Fuso, Google Street View


Trochę dalej Google sfotografowało inną ciężarówkę. Bardzo oryginalną. To jakaś miejscowa, bardzo prymitywna przeróbka. Idealna na kambodżańskie warunki. Najprawdopodobniej to pojazd ex ZSRR, może np. GAZ.


Przerobiona ciężarówka, Kambodża

Przerobiona ciężarówka, Kambodża


Blog Transportowy na Twitterze