sobota, 25 lutego 2017

Glaspo, MAZ, ZAZ i Neman – TransExpo 2016


W trakcie targów TransExpo 2016 w Kielcach firma Glaspo wystawiła jeden autobus. Dokładnie ten sam egzemplarz, który w kwietniu 2016 pokazano na targach SilesiaKOMUNIKACJA w Sosnowcu (link). To Glaspo 12G.

Pojazd od strony drzwi nie był niczym zastawiony, więc bez przeszkód można było go oglądać i fotografować.


Glaspo 12G, Glaspo Motors, TransExpo 2016

Glaspo 12G, Glaspo Motors, TransExpo 2016
Glaspo 12G.


Oprócz polskiej wersji MAZ-a 203, czyli Glaspo 12G, w Kielcach wystawiono także oryginalne białoruskie pojazdy. Dokładnie dwa autobusy zaprezentowane na stoisku firmy MAZ Auto Poland, oficjalnego przedstawiciela producenta z Mińska. Niestety w tym przypadku dołożono wszelkich starań, aby widoczne były elementy stoiska, a nie same MAZ-y. Ustawianie choinek maskujących ekspozycję zdecydowanie nie było dobrym pomysłem.

Jeden z autobusów to MAZ 203 z polską rejestracją WZ 4178M. Rocznik 2016, napędzany spełniającym normę Euro-6 silnikiem Mercedes-Benz OM 936 LA.

Już po targach pojazd ten rozpoczął jazdy testowe po Polsce, trafiając między innymi do takich przewoźników, jak: PKM Katowice, PKS Gdynia, czy Irex.


MAZ 203, TransExpo 2016

MAZ 203, TransExpo 2016

MAZ 203, TransExpo 2016
MAZ 203 na wystawie ogrodniczej. Nie, to TransExpo 2016. Stoisko firmy MAZ Auto Poland, którego elementy dość skutecznie zasłaniały prezentowane pojazdy.


MAZ 203, TransExpo 2016

MAZ 203, TransExpo 2016
Wnętrze MAZ-a 203.


Drugi MAZ to także miejski model 203, ale w wersji CNG. Ten pojazd wystawiono na białoruskich tablicach rejestracyjnych. Rocznik 2015, według informacji na przedniej szybie napędzany spełniającym normę Euro-6 silnikiem Mercedes-Benz M 936 LAG. Autobus był prezentowany także na wystawach na terenie Białorusi.


MAZ 203 CNG, TransExpo 2016

MAZ 203 CNG, TransExpo 2016

MAZ 203 CNG, TransExpo 2016
Pośród zieleni prezentowano (lub jak kto woli zasłaniano) MAZ-a 203 CNG.


MAZ 203 CNG, TransExpo 2016

MAZ 203 CNG, TransExpo 2016
MAZ 203 CNG. Wnętrze.


Inne, dla mnie osobiście bardzo egzotyczne, wschodnie autobusy pokazano na stoisku firmy JI SERVICE z miejscowości Stara Iwiczna. Dokładnie dwa pojazdy.

Pierwszy miejski, ukraińskiej marki ZAZ (ЗАЗ). Dokładnie model A10C będący w ofercie producenta od 2014 roku. Jego długość to 8270 mm, szerokość 2420 mm i wysokość 2830 mm. Przystosowano go do przewozu 61 pasażerów, w tym 21 – 24 na miejscach siedzących (w zależności od konfiguracji wnętrza). Silnik Deutz spełniający normę Euro-4 lub Euro-5.

Prezentowany w Kielcach ZAZ A10C to rocznik 2015, przeznaczony dla PKS Grodzisk Mazowiecki. Przewoźnik oznaczył go numerem taborowym 60016. Co ciekawe, firma ta eksploatuje obecnie już 11 takich autobusów.

Te ukraińskie pojazdy zasiliły także tabor innych przewoźników. Przykładowo ZAZ-y A10C zostały kupione przez firmy takie jak: PKS Brzeg, Nowak Transport ze Świerklańca, Warbus, czy A21 z Żor.


ZAZ (ЗАЗ) A10C, TransExpo 2016

ZAZ (ЗАЗ) A10C, TransExpo 2016

ZAZ (ЗАЗ) A10C, TransExpo 2016

ZAZ (ЗАЗ) A10C, TransExpo 2016
ZAZ A10C na stoisku firmy JI SERVICE. Tu niestety także ciężko było z wykonaniem sensownego zdjęcia. Elementy zasłaniające autobus obowiązkowe.


ZAZ (ЗАЗ) A10C, TransExpo 2016

ZAZ (ЗАЗ) A10C, TransExpo 2016
Wnętrze miejskiego autobusu marki ZAZ.


ZAZ (ЗАЗ) A10C, TransExpo 2016ZAZ (ЗАЗ) A10C, TransExpo 2016
ZAZ A10C. Stanowisko pracy kierowcy i tabliczka znamionowa.


Drugi autobus pokazany na stoisku JI SERVICE wizualnie jest znany w Polsce, ale marka zdecydowanie nie. Początkowo byłem pewien, że to Cacciamali (lub Kapena) Thesi. Okazało się jednak, że to pełna egzotyka, czyli Neman. Autobus produkcji białoruskiej (w oryginalnej pisowni Нёман, a w tłumaczeniu na język polski Niemen – od nazwy rzeki). Model 420224-11.

Od 2014 roku właścicielem marki Neman jest firma Volat z Mińska, związana głównie z branżą ciężkich pojazdów ciężarowych, które są obecnie podstawą jej oferty (sprzedawane pod marką Volat). Autobusy Neman to kilka wersji modelu 420224 oraz jeden większy, prawie 12-metrowy pojazd miejski oznaczony dość długim symbolem: 520123-260.

Wystawiony w Kielcach Neman 420224-11 to autobus o długości 8040 mm, szerokości 2340 mm i wysokości 3000 mm. Zgodnie z ulotką informacyjną, jego wnętrze przystosowano do przewozu 28 pasażerów na miejscach siedzących – to autobus turystyczny, więc stojących brak. Ciekawe, czy w Polsce znajdą się chętni na taką białoruską wersję znanego pojazdu.


Neman (Нёман) 420224-11, TransExpo 2016

Neman (Нёман) 420224-11, TransExpo 2016
Neman 420224-11, czyli jakby Thesi, ale jednak nie. Produkt prosto z Białorusi.


Neman (Нёман) 420224-11, TransExpo 2016

Neman (Нёман) 420224-11, TransExpo 2016
Wnętrze autobusu marki Neman.


Neman (Нёман) 420224-11, TransExpo 2016
Neman 420224-11. Stanowisko pracy kierowcy.


JI SERVICE w swojej ofercie posiada także miejski autobus Ataman A092H6 produkcji ukraińskiej. Nie został on jednak pokazany w Kielcach.

Kolejny wpis o targach TransExpo 2016 poświęcę tureckiemu producentowi. Firmie Otokar. Tu link.



Wpisy z tagiem Solaris

sobota, 18 lutego 2017

Transportowe gadżety


Tym razem w Blogu Transportowym dość nietypowy temat. Gadżety transportowe. Dokładniej kubki, koszulki i inne produkty ze zdjęciami pojazdów. Doskonałe np. na prezent, także dla siebie.

Od połowy lutego 2017 funkcjonuje sklep internetowy sygnowany logiem Bloga Transportowego. Prowadzi go firma zewnętrzna, natomiast produkty, a dokładniej ich opracowanie graficzne są mojego autorstwa.

Obecnie w sklepie tym dostępnych jest 10 artykułów. Wszystkie „autobusowe”. Stopniowo będzie ich więcej, pojawią się także produkty związane z innymi działami bloga.


Gadżety transportowe - Blog Transportowy
Strona główna sklepu z gadżetami transportowymi sygnowanego logiem Bloga Transportowego. Przykładowe trzy produkty. Poduszka z Jelczem 272 MEX z przyczepą PO1 oraz koszulka i kubek z czarno-białym zdjęciem Ikarusa 280 i Scani OmniCity Artic wykonanym obok dawnego dworca PKS w Krakowie.


Asortyment sklepu to przede wszystkim kubki i koszulki. Są także inne gadżety, np. poduszki, czy podkładki pod komputerowe myszki.


Gadżety transportowe - Blog Transportowy
Jeden z elementów oferty sklepu. Kubek z czarno-białym zdjęciem Ikarusa 280 i Scani OmniCity Artic.


Produktów stopniowo będzie przybywać, więc warto co jakiś czas zaglądać na stronę sklepu. Tu bezpośredni link.


Blog Transportowy na YouTube, kanał Lukaszwo

środa, 15 lutego 2017

Na agregacie po Rimini


Na temat trolejbusów we włoskim Rimini pisałem już dwa razy (ostatni wpis). W ostatnim materiale obiecałem wpis o tamtejszych Van Hoolach jadących z opuszczonymi odbierakami prądu, czyli korzystając z agregatu. Zatem ponownie zapraszam nad Adriatyk.

Odcinek pokonywany przez trolejbusy z Rimini bez korzystania z sieci trakcyjnej jest bardzo krótki. To końcowa część trasy linii 11, a dokładnie jeden przystanek, pomiędzy dworcem kolejowym („Rimini FS”), a pętlą Rimini Centro.

Trolejbusy jadące z Riccione Terme po dotarciu do przystanku „Rimini FS” przy Piazzale Cesare Battisti opuszczają odbieraki prądu i już na agregacie przejeżdżają przez Via Dante Alighieri, a po pokonaniu ronda wjeżdżają w Via Roma, gdzie nie ma sieci trakcyjnej. Ten odcinek dla linii 11 jest jednokierunkowy – pętla uliczna. Na następnym rondzie skręcają w prawo, w Via Cesare Clementini (także bez drutów) i znów w prawo, w Via Aponia (tam już wisi trakcja) i w  Via Dante Alighieri, gdzie znajduje się przystanek końcowo-początkowy Rimini Centro. Dalszy odcinek to już powrót w stronę dworca kolejowego, pod drutem, ale nadal na agregacie. Na sieci trakcyjnej przy przystanku „Rimini FS” zawieszono specjalne „daszki”. Pod nimi podnoszone są odbieraki prądu i Van Hoole w pełni ekologicznie odjeżdżają w kierunku Riccione. Czy tam także jest jakiś odcinek bez sieci trakcyjnej – niestety osobiście nie udało mi się tego sprawdzić, ale na podstawie zdjęć Google Street View można stwierdzić, że nie. Wszędzie wiszą przewody.


Van Hool NewAG300T, Start Romagna
Van Hool NewAG300T #36501 dojeżdża do przystanku przy głównym dworcu kolejowym w Rimini („Rimini FS”) na Piazzale Cesare Battisti. To ostatni odcinek, na którym tamtejsze trolejbusy korzystają z sieci trakcyjnej. 23.08.2015.


Van Hool NewAG300T, Start Romagna
Van Hool NewAG300T #36506 na przystanku „Rimini FS”. Za chwilę odbieraki prądu zostaną opuszczone i w dalszą, krótką drogę przegubowiec wyruszy korzystając z agregatu. Na wyświetlaczu nie ma linii 110, tylko 11 i litera „O”, czyli ostatnia z przesuwającej się nazwy końcówki: Rimini Centro. 22.08.2015.


Van Hool NewAG300T, Start Romagna
Van Hool NewAG300T #36501 na rondzie w ciągu Via Dante Alighieri, skręca w Via Roma. Odbieraki prądu opuszczone, jazda na agregacie spalinowym. Trolejbus promuje jeden ze sklepów w pobliskim San Marino. 23.08.2015.


Rimini
Z tego fragmentu sieci trolejbusy nie korzystają już od lat. Via Aponia, z której solowe pojazdy skręcały w prawo i kończyły tam trasę (Piazza San Girolamo), wracając później na Via Dante Alighieri. Specjalnie dla taboru przegubowego trasę linii 11 zmodyfikowano, kierując ją na pozbawione sieci trakcyjnej drogi Via Roma i Via Cesare Clementini. Druty pozostały już tylko na pamiątkę. 23.08.2015.


Rimini
Dawna pętla trolejbusowa Rimini Centro (na Piazza San Girolamo), na której zawracały solowe pojazdy marki Mauri. Ruch ustał na niej w 2009 roku, po wycofaniu tych maszyn. Jeszcze w latach 90-tych sieć trakcyjna wisiała na dalszym odcinku, aż do historycznego centrum, czyli do Piazza Tre Martiri, gdzie wówczas docierała linia 11. Trasę kończyły tam także linie autobusowe. Obecnie komunikacja miejska nie dociera w tamte rejony - zmiany wprowadzono w styczniu 1998 r. (wyjątkiem jest linia nr 1 krążąca po wąskich uliczkach starego miasta). 23.08.2015.


Van Hool NewAG300T, Start Romagna
Van Hool NewAG300T #36502 korzystając z agregatu wjeżdża z Via Aponia w Via Dante Alighieri i za chwilę zatrzyma się na przystanku końcowo-początkowym pętli Rimini Centro. Dłuższe, kilkuminutowe postoje mają tu miejsce jedynie w okresie zmniejszonego ruchu, czyli np. po godzinie 21. Inna pora to korki na trasie, a w związku z tym opóźnienia i konieczność szybkiego rozpoczęcia następnego kursu (oczywiście z odpowiednią dozą typowego dla ciepłych krajów swobodnego podejścia mieszkańców - kierowców - do rozkładu jazdy). 23.08.2015.


Van Hool NewAG300T, Start Romagna
Wnętrze jednego z Van Hooli. Przystanek początkowy w Rimini, godzina 21:13. Agregat pracuje. Mimo późnej pory temperatura powietrza nadal jest dość wysoka, więc zasilana jest także klimatyzacja. 27.08.2015.


Rimini, sieć trolejbusowa
Nieużywany fragment sieci trakcyjnej nad Via Dante Alighieri, czyli przy końcowym i początkowym przystanku Rimini Centro. Żółta tabliczka dowieszona do sieci informuje, że to koniec odcinka linii z odwróconą polaryzacją. Dalej, przy skrzyżowaniu z Via Roma, dla przeciwnego kierunku podano informację o początku odcinka linii z odwróconą polaryzacją. Na końcu ulicy budynek głównego dworca kolejowego. 22.08.2015.


Van Hool NewAG300T, Start Romagna
Van Hool NewAG300T #36501 na Via Dante Alighieri korzystając z agregatu rozpoczyna kolejny kurs do Riccione Terme. Odcinek niewykorzystywanej sieci z odwróconą polaryzacją. 23.08.2015.


Van Hool NewAG300T, Start Romagna
Van Hool NewAG300T #36505 - widok na opuszczone odbieraki prądu. Pętla Rimini Centro. 25.08.2015.


Van Hool NewAG300T, Start Romagna
Van Hool NewAG300T #36506 na pętli Riccione Terme. Dowód od firmy Google, że trolejbusy obsługujące linię nr 11 z agregatu spalinowego korzystają tylko w centrum Rimini. W Riccione są podpięte do sieci. Fot. Google Street View, październik 2014.


Tak Van Hool NewAG300T #36501 prezentuje się w ruchu bez użycia odbieraków prądu. Na filmie zobaczycie trolejbus w trakcie przejazdu przez rondo na Via Dante Alighieri i skręcający w Via Roma. Druga część to ten sam pojazd, który właśnie rusza z początkowego przystanku Rimini Centro, rozpoczynając kolejny kurs do pętli Riccione Terme. Budynek dworca kolejowego, przy którym przegubowiec podniesie odbieraki prądu widać w tle. 23 sierpnia 2015.




W roku 2016 w związku z różnymi pracami sieciowymi trolejbusy z Rimini korzystały z agregatów również na innych odcinkach linii 11.

Na zakończenie trolejbusowej relacji z Rimini przedstawię starszy, wycofany już tabor.


Blog Transportowy na Google +

piątek, 10 lutego 2017

Nowe Autosany w Borku Fałęckim


Wpis ten jest krótkim uzupełnieniem wcześniejszego materiału o nowym i najstarszym taborze autobusowym MPK Kraków. Pisałem w nim także o 15 niedawno kupionych Autosanach M09LE, których eksploatacja rozpoczęła się w połowie stycznia 2017 (tu link). Autobusy te najłatwiej jest zobaczyć na pętli Borek Fałęcki, gdzie 24 stycznia 2017 wykonałem poniższe zdjęcia.

Pierwsze fotografie to Autosan #DA115, który obsługiwał linię nr 175 w relacji Borek Fałęcki – Sidzina. Autobus stoi podstawiony na przystanku początkowym, z którego korzystają także linie 145 (do Golkowic) i 203  (podmiejska do pętli Czerwone Maki P+R przez Skawinę).


Autosan M09LE, MPK Kraków

Autosan M09LE, MPK Kraków
Autosan M09LE #DA115. Do pętli Sidzina dotrze po około 20 minutowej jeździe.


Kiedy #DA115 oczekiwał na odjazd, na pętlę przyjechał kolejny najnowszy Autosan M09LE. Był to #DA125. Właśnie zakończył on trwający ok. 15 minut kurs linii 151 z końcówki Judyma Szkoła.


Autosan M09LE, MPK Kraków
Autosan #DA125 na przystanku dla wysiadających pętli Borek Fałęcki.


Najnowsze krakowskie Autosany nie obsługują tylko tras w rejonie Borku Fałęckiego, czy innych pętli zlokalizowanych powiedzmy w zasięgu zajezdni Wola Duchacka, do której zostały przydzielone. Tak jest np. w przypadku linii 110. Jej trasa przebiega w dość sporej odległości od macierzystej bazy nowych Autosanów - po Nowej Hucie. Łączy  pętle Aleja Przyjaźni i Węgrzynowice (lub Wadów Tunel - w wersji skróconej). 


Wpisy poświęcone kolei

poniedziałek, 6 lutego 2017

Hvozdnický expres


Jak pisałem w ostatnim materiale z czeskiej stacji Opava východ (link), głównym powodem mojej wizyty na tym dworcu była spółka Railway Capital as. Dokładnie obsługiwane przez nią kolejowe połączenie do stacji Svobodné Heřmanice.

Długość tej trasy wynosi 25 km, które pociąg pokonuje w 45 minut. Kolejowa relacja Opava východ  - Svobodné Heřmanice otrzymała nazwę Hvozdnický expres. Jest to połączenie sezonowe, uruchamiane wyłącznie w weekendy.

Do roku 2014 obsługę pociągów do stacji Svobodné Heřmanice zapewniały České dráhy. W kwietniu 2014 połączenie zawieszono ze względu na niską frekwencję. Jednak już w lipcu tego samego roku pociągi powróciły na tę trasę, pierwotnie w relacji skróconej o jedną stację, czyli do Jakartovic. Wówczas ich obsługę przejęła już spółka Railway Capital as. Połączenia były realizowane wyłącznie w weekendy, aż do końca września. Hvozdnický expres odniósł sukces i dlatego po wielomiesięcznych przerwach, pasażerskie pociągi z Opavy do stacji Svobodné Heřmanice wracały także na okres wakacji 2015 i 2016 roku.

Hvozdnický expres w roku 2016 kursował w okresie 3 czerwca – 25 września. Trzy pary pociągów jeździły w soboty, niedziele i święta (odjazdy z Opavy východ o 8:47, 11:47 i 16:47, a powroty ze stacji Svobodné Heřmanice o 9:44, 14:44 i 17:44), a jedna w piątki (odjazdy z Opavy východ o 18:47, a ze stacji Svobodné Heřmanice o 19:44).

Tabor obsługujący relację do stacji Svobodné Heřmanice (linia kolejowa nr 314) to wagony motorowe serii 810. Kursowały one pojedynczo lub z wagonem doczepnym. Zdarzało się, że na trasie tej pojawiała się też lokomotywa 710 682-6 ze wspomnianą doczepką od wagonu motorowego.

W dniu, w którym trafiłem na stację Opava východ, czyli 6 sierpnia 2016, Hvozdnický expres obsługiwany był czerwonym wagonem motorowym 810 611-8. To historyczne malowanie serii 810, pierwotnie oznaczonej jako M152. Pojazd miał na sobie wyłącznie dawne, czechosłowackie numery, czyli M152.0611. To rocznik 1982. Swoją służbę na kolejach ČSD rozpoczął w lokomotywowni Nové Zámky, gdzie stacjonował do 1993 roku. To tereny obecnej Słowacji, a w związku z tym po rozpadzie Czechosłowacji został wpisany na stan kolei słowackich. Później pracował w różnych rejonach kraju. W lipcu 2013 wagon 810 611-8 został wycofany z eksploatacji i wystawiony na sprzedaż. Kupiła go spółka Railway Capital (nie ustaliłem kiedy, najprawdopodobniej dopiero ponad dwa lata później). W 2016 roku pojazd przetransportowano do czeskiego Krnova i tam wykonano jego remont kapitalny, w trakcie którego uzyskał obecny, historyczny wygląd i dawne oznaczenia M152.0611. Jak podaje na swojej stronie Klub Kolejowy z Opavy, wagon ten obsługę pociągu Hvozdnický expres rozpoczął 2 lipca 2016.

Za opisanym wagonem motorowym stała doczepka. Również w historycznych barwach ČSD. Została oznaczona jako SK - RCAS 96 56 4 011 636-8. Produkt czechosłowacki (Vagonka Studénka – tam również powstawała silnikowa seria 810), który od początku był eksploatowany na terenie obecnej Słowacji, trafiając po rozpadzie ČSD do tamtejszych kolei ŽSR. Co ciekawe, te same wagony doczepne w Czechach zostały oznaczone jako seria 010, a na Słowacji 011.

Opisywany wagon 011 636-8 eksploatację na sieci kolei słowackich zakończył pod koniec 2014 roku. Od kasacji został uratowany przez spółkę Railway Capital, która po zakupie pojazdu przetransportowała go do Czech, do Krnova, gdzie jak opisany wcześniej wagon motorowy przeszedł remont i uzyskał obecne, historyczne barwy.


Hvozdnický expres, Opava východ, 810 611-8, M152.0611
Hvozdnický expres gotowy do odjazdu ze stacji Opava východ. Do Svobodnych Heřmanic o godzinie 16:47 wyruszy wagon motorowy 810 611-8 o obecnym historycznym oznaczeniu M152.0611. Za pojazdem odstawiona doczepka 011 636-8, a po prawej fragment wagonu motorowego 843 022-5 „Denisa” kolei ČD. W tle odrestaurowany budynek dworcowy. 6.08.2016.


Hvozdnický expres, Opava východ, 810 611-8, M152.0611
Hvozdnický expres obok spalinowego pociągu kolei ČD, czyli wagonu silnikowego 843 022-5 „Denisa” + wagon doczepny serii Btn753 nr 505429-29012-3 + wagon sterowniczy serii Bftn791 nr 505480-29006-1. Pomiędzy biało-czerwonymi pojazdami widoczna Regionova 914 120-1/814 120-2, która zakończyła kurs z miejscowości Hradec nad Moravicí.


Hvozdnický expres, Opava východ, 810 611-8, M152.0611

Hvozdnický expres, Opava východ, 810 611-8, M152.0611

Hvozdnický expres, Opava východ, 810 611-8, M152.0611
Wagon M152.0611 w całej okazałości.


Tablica kierunkowa
Tablica kierunkowa przyczepiona do M152.0611.


Hvozdnický expres, Opava východ, 011 636-8, Railway Capital as

Hvozdnický expres, Opava východ, 011 636-8, Railway Capital as

Hvozdnický expres, Opava východ, 011 636-8, Railway Capital as
W trakcie mojego pobytu w Opavie doczepka nie miała zatrudnienia. Postawiono ją bezpośrednio przy koźle oporowym.


Hvozdnický expres, Opava východ, 011 636-8, Railway Capital as
Rozkład jazdy przyczepiony do okna doczepki.


Prezentowany M152.0611 o godzinie 16:47 jako pociąg nr 18384 wyruszył do Svobodnych Heřmanic. Frekwencja niestety nie była zbyt duża. Tylko kilka osób. Jak już pisałem, „motorak” do pokonania miał 25 km i postoje na 8 stacjach (przystankach) pośrednich: Kylešovice, Otice, Slavkov u Opavy, Štáblovice, Dolní Životice, Litultovice, Mladecko i Jakartovice. Linia na całej długości jest jednotorowa, niezelektryfikowana. Pierwszy przystanek (Kylešovice) Hvozdnický expres obsługuje razem z kolejami ČD, których pociągi jadą do miejscowości Hradec nad Moravicí. Dalszy odcinek w ruchu pasażerskim jest obsługiwany wyłącznie w okresie letnim. Co ciekawe, w dni robocze (całorocznie) po linii 314 jeżdżą pociągi towarowe, które docierają dosłownie do końca istniejących torów – węglarki, na które ładowane jest drewno ustawia się przy koźle oporowym. Widać to na zdjęciach Google.


Hvozdnický expres, Opava východ, 810 611-8, M152.0611

Hvozdnický expres, Opava východ, 810 611-8, M152.0611

Hvozdnický expres, Opava východ, 810 611-8, M152.0611
Hvozdnický expres rozpoczyna kolejny kurs do stacji Svobodné Heřmanice.


Na stacji Opava východ  (Opawa Wschód) powstał także krótki materiał filmowy. Najpierw zobaczycie odjazd Regionovej 914 120-1/814 120-2, która przyjechała z miejscowości Hradec nad Moravicí i po wysadzeniu pasażerów opuszcza perony. Kilka minut później ruszył Hvozdnický expres, czyli M152.0611.




Do 5 kwietnia 1970 pociągi ze Svobodnych Heřmanic jeździły jeszcze o 5 km dalej, do stacji Horní Benešov. Wówczas, ze względu na szkody górnicze ten odcinek linii kolejowej został zamknięty. W roku 1981 torowisko rozebrano.


Svobodné Heřmanice

Svobodné Heřmanice

Svobodné Heřmanice
Tak linia 314 kończy się. Svobodné Heřmanice w marcu 2012. Wagony towarowe ustawiane są przy samym koźle oporowym. Pociągi pasażerskie zatrzymują się nieco wcześniej, przy budynku stacyjnym. Fot. Google Street View.


Svobodné Heřmanice
Tor do stacji Horní Benešov rozebrano w 1981 roku. Ślad po nim nadal jest widoczny. Fot. Google Street View.


Svobodné Heřmanice
Budynek stacyjny, Svobodné Heřmanice. Fot. Google Street View.


Svobodné Heřmanice

Svobodné Heřmanice
Tak wygląda okolica stacji Svobodné Heřmanice. Generalnie pusto - tylko pola i jezioro. Na końcu toru widać załadowane drewnem wagony towarowe. Fot. Google.


Miejscowość Svobodné Heřmanice jest dobrze znana miłośnikom nurkowania. Znajduje się tam zalany wodą kamieniołom, będący sporą atrakcją dla osób lubiących spędzać czas pod wodą.

Railway Capital as to czeska spółka z siedzibą w Pradze, która specjalizuje się w działalności deweloperskiej oraz handlowej. Prowadzi także niskokosztową obsługę połączeń kolejowych opartych głównie na wagonach motorowych serii 810. Obecnie pociągi RC kursują na czterech trasach. Wszystkie sezonowe. Są to: opisany Hvozdnický expres; Švestková dráha (Lovosice – Most, kursowała w okresie 25 marca 2016 – 30 października 2016 w soboty, niedziele i święta); Doupovská dráha (Kadaň-Prunéřov – Podbořany i Vilémov u Kadaně - Radonice u Kadaně, kursowała w okresie 25 marca 2016 – 30 października 2016 w soboty, niedziele i święta oraz pociągi specjalne w pozostałych miesiącach); Jemnická dráha (Moravské Budějovice – Jemnice, kursowała w okresie 2 lipca 2016 – 28 sierpnia 2016 w soboty, niedziele i święta).


Zamów bezpłatny newsletter