wtorek, 25 maja 2010

Japońska kolej


Tym razem zapraszam do obejrzenia dość długiego, bo trwającego aż 46 minut filmu. Jakość HD.

Film przedstawia lokalną, niezelektryfikowaną linię japońskich kolei JR. Jej tabor to wagony motorowe, których cechą charakterystyczną są różne kolory. Uroku linii dodają małe budynki stacyjne, które są czyste i zadbane. Całość bardzo egzotyczna, a przez to ciekawa. Dodatkowo piękne górskie krajobrazy.


Wagon motorowy, Japonia

Wagon motorowy, Japonia

Wagon motorowy, Japonia

Wagon motorowy, Japonia
Screeny poniższego filmu (YouTube). Kolorowe wagony motorowe.


Tak to wygląda dynamicznie:




W sumie film ten odbiega od ogólnego pojęcia o japońskich kolejach. Generalnie uważa się, że są one nowoczesne, zelektryfikowane, dużej prędkości, a tu pokazano starsze wagony motorowe.

środa, 19 maja 2010

Jeszcze o słupskich trolejbusach


Zgodnie z zapowiedzią z wcześniejszej notki powracam do tematu słupskich trolejbusów. Niestety ich zdjęć nie mam zbyt wiele. W 1997 r. wykonałem tylko trzy fotografie. Dwie zaprezentowałem ostatnio, czas zatem na trzecią:


Trolejbus Jelcz PR-110E


Bohater zdjęcia to Jelcz PR-110E, przerobiony na początku lat 90-tych z autobusu. Utrwaliłem go na ul. Szczecińskiej. Po likwidacji sieci, w 1999 r. 496 trafił do Lublina. Tam pod numerem 814 kursował do 2006 r., kończąc swój transportowy żywot kasacją.

Małą przygodę ze słupskimi trolejbusami miałem także w 1998 r. Był to przejazd linią A, po wcześniejszym przepuszczeniu kilku kursujących na niej autobusów. Do tematu tego powrócę za jakiś czas.

Choć trolejbusy zniknęły ze słupskich ulic, wciąż znajdziemy na nich ślady tego ekologicznego środka transportu. Sporo jest słupów trakcyjnych, wykorzystywanych np. jako lampy (chociażby na ul. Piłsudskiego). Budynki przy ul. Wolności wciąż mają w ścianach zaczepy do podwieszania sieci. Nadal czynne są też dwie stacje prostownikowe, choć ich funkcja odbiega od pierwotnej – to picceria i salon meblowy.

niedziela, 9 maja 2010

Trolejbusy w Słupsku


11 maja mija pół roku od publikacji pierwszej notki w Blogu Transportowym. Od tego czasu ilość odwiedzin systematycznie wzrasta, co oczywiście bardzo mnie cieszy. Z tej okazji dzisiejsza notka będzie bogatsza historycznie.

Zapraszam do Słupska. Jednak nie do współczesnego, ale do tego sprzed lat, gdy miasto to miało niezwykły transportowo klimat - gdy jeździły po nim trolejbusy. Pierwszą linię, oznaczoną symbolem A uruchomiono w lipcu 1985 r. Do jej obsługi wyznaczono 10 radzieckich ZIU 9B, które przybyły do miasta transportami kolejowymi 4 i 12 lipca 1985 r. Następnie powstały dwie kolejne trasy: B (otwarcie 11.07.1986 r.) i C (otwarcie 27.06.1987 r.). Planowano także dalszy rozwój sieci, lecz niestety zamierzeń tych nie zrealizowano.

Uruchamianie nowych linii oznaczało konieczność zakupu nowego taboru. Nie sprowadzano już radzieckich ZIU-tków, lacz zdecydowano się na produkty miejscowej Kapeny, czyli trolejbusy Jelcz PR-110E. Dzięki temu Kapena stała się pierwszym polskim seryjnym producentem trolejbusów. Łącznie w latach 1986 - 1987 zakupiono 15 elektrycznych „peerek”.

W roku 1988 pracownicy słupskiego WPK we własnym zakładzie stworzyli pierwszy polski przegubowy trolejbus. Był to kilkuletni, jeżdżący wcześniej po Łodzi Ikarus 280, który wcześniej przeszedł remont kapitalny w Kapenie. Otrzymał on numer 651. W ten sposób przerobiono na trolejbusy cztery autobusy Jelcz PR-110 (nr 462, 496, 501 i 640).

Złota era słupskich trolejbusów zaczęła kończyć się na początku lat 90-tych. Zaczęły spadać przewozy, pogarszał się także stan techniczny taboru. Elektryczny Ikarus 280 wytrwał do roku 1993, a do 1995 z ruchu wycofano wszystkie ZIU - powód to problemy z częściami. Trolejbusów było więc coraz mniej i na poszczególnych liniach pojawiały się autobusy. Władze Słupska wykazały wyjątkowe zainteresowanie likwidacją trolejbusów, więc wciąż wskazywały nowe argumenty przemawiające za zamknięciem sieci (np.: trolejbusy są przestarzałe, drogie, niebezpieczne). Pojawiały się także inne czynniki, np. żądania wysokich opłat od słupów trakcyjnych stojących na prywatnych terenach. W końcu zdecydowano o przeprowadzce MZK Słupsk do Kobylnicy, a na budowę sieci do nowej siedziby firmy radni miejscy nie wyrazili zgody. Likwidacja trolejbusów stała się więc faktem - w 1999 roku.

Najpierw autobusy przejęły w całości linie B i C (między 18, a 29 maja), potem ten proces dopadł linię A. Ostatni słupski trolejbus kursował na niej 18 października 1999. To tyle w sprawie oficjalnych dat. Czas na moje refleksje i wspomnienia. Te jednak nie są zbyt bogate. Wprawdzie w latach 80-tych dość regularnie gościłem w Słupsku, to niestety byłem wówczas dzieckiem. Trolejbusy z tego okresu pamiętam więc bardzo ogólnie, głównie charakterystyczne ZIU, bo Jelcze jakoś umykały mi w tłumie innych „peerek”. W Słupsku z komunikacji miejskiej nie korzystałem, więc i tamtejszymi trolejbusami nie jeździłem. Mój pierwszy, powiedzmy „poważny i świadomy” kontakt z tym środkiem transportu nastąpił dopiero w lipcu 1997 r, czyli pod koniec istnienia słupskiej sieci. Przejażdżka była wówczas obowiązkowa. Niestety pokonałem bardzo krótki odcinek - we wnętrzu „peerki” nr 625, która obsługiwała linię A. Dotarłem do przystanku końcowego, przy zajezdni na ul. Kopernika. Wtedy też wykonałem poniższe zdjęcie:


Trolejbus Jelcz PR-110E


Na pojeździe napis: „Nasz autobus ... Twoja reklama”. Czyżby zakładano już wtedy, że trolejbusy przestaną istnieć, skoro nie pojawiły się w tym sloganie reklamowym? Przez tylną szybę widać ciekawe, plastikowe siedzenia. Linki jakoś tak niedbale rzucono.

Tuż obok była brama wjazdowa do zajezdni. Pospiesznie zrobiłem poniższe zdjęcie. Po prawej wóz #630, a po lewej #643, który po likwidacji sieci trafił do MPK Lublin.


Zajezdnia MZK Słupsk w lipcu 1997


Na terenie bazy stał też biało-zielony ZIU 9B. Czyżby rezerwa? Choć biorąc pod uwagę podaną powyżej informację o wycofaniu „ziutków” w 1995 r, pewnie był to trolejbus który uniknął kasacji, będąc przeznaczonym na pojazd techniczny lub może nawet historyczny.

Do tematu słupskich trolejbusów powrócę także w następnej notce.

środa, 5 maja 2010

Kapena Thesi City z Kędzierzyna


W poprzedniej notce pisałem o testach autobusów w MZK Kędzierzyn-Koźle, związanych także z planowaną likwidacją eksploatowanych od 2004 r. dwóch Kapen Thesi City (#2 i #3). Przez te sześć lat użytkowania owe małe pojazdy okazały się awaryjne, a dodatkowo pojawiały się kolejne ich wady.

Głównym zadaniem Kapen jest obsługa linii nr 12 i 15 do Lenartowic (dzielnica Kędzierzyna-Koźla), przy wjeździe do których stoi most z ograniczeniem masy do 8 ton. Następstwem awarii małego pojazdu było wysyłanie w jego zastępstwie standardowego, 12-metrowego autobusu, którego masa przekraczała dopuszczalne 8 ton. O takich sytuacjach co jakiś czas przypominają lokalne media. Postanowiono więc zakupić nowe, mniej awaryjne pojazdy. Co to będzie - czas pokaże.

Dziś zachęcam do obejrzenia kędzierzyńskiej Kapeny w ruchu. Poniższy filmik nakręciłem 26.IX.2008. Autobus #2 w trakcie obsługi linii 15 wjeżdża na przystanek „Kędzierzyn Dworzec PKP” przy al. Jana Pawła II. Pod koniec można zobaczyć także Ikarusa 415 #204 i Solarisa Urbino 12 #158.